sport

Isinbajeva: “Het is ieders eigen keuze. Ieder het zijne”. Het misverstand tussen Rusland en het Westen over ‘homopropaganda’. Hoe een superster uitgroeit tot kop van jut.

(Eerste publicatie: 18-8-2013)

Jelena Isinbajeva

Jelena Isinbajeva

In onhandige, maar niet mis te verstane woorden sprak Jelena Isinbajeva afgelopen week haar steun uit voor de wet die in Rusland ‘homopropaganda’ verbiedt. De polsstokhoogspringster werd er in Rusland alleen maar populairder mee, in het Westen verspeelde ze veel respect.

Zelden heb ik een misverstand en wederzijds onbegrip zo duidelijk gestalte zien krijgen als in die anderhalve minuut dat Isinbajeva aan het woord was en in de storm aan reacties die daar (in het Westen) op volgde. Een dag later kwam de Russische superster met een verklaring: ze was verkeerd begrepen. Daar heeft ze, deels, gelijk in. Het omgekeerde is echter ook het geval: Jelena, jij hebt ‘ons’ verkeerd begrepen.

Eerst nog maar even Jelena: [Het filmpje is inmiddels alleen nog te zien op YouTube.) 

Met haar uitspraken reageerde ze op de bescheiden actie van twee Zweedse atleten, die bij de WK atletiek in Moskou hun nagels in regenboogkleuren hadden gelakt. Ze betuigden daarmee steun aan de Russische homogemeenschap. Jelena: “If we will allow, you know, to promote, you know, and do all this stuff on the street, we are very affraid about our nations.” Kernwoorden: to promote all this stuff. Dáár hebben we het misverstand en wederzijds onbegrip.   

Aan de basis van alle ophef ligt de nieuwe, vaag geformuleerde Russische wet, die propaganda voor “niet-traditionele seksuele relaties” onder minderjarigen verbiedt. In het Westen leidde de wet tot talloze protesten, omdat ze – terecht - wordt  uitgelegd als anti-homo. De conclusie die veel Russen vervolgens uit die protesten trekken: jullie in het Westen zijn tegen een wet die propaganda voor niet-traditionele seksuele relaties verbiedt, dus jullie zijn vóór die propaganda.

LGTB Isinbajeva anti-homowetgeving Rusland

Zo legt Isinbajeva het protest ook uit van de Zweedse atleten: de gekleurde nagels zijn voor haar propaganda voor niet-traditionele relaties (“If we will allow to promote all this stuff”). Wie is opgegroeid in het Westen ziet in die nagels niet meer dan een steunbetuiging aan een minderheid in Rusland die steeds verder in het nauw wordt gebracht en, indirect, als een oproep aan de Russische overheid om een basaal mensenrecht te respecteren. Hoezo propaganda voor homosexuele relaties?

Ik wijs nog even op een belangrijk een zinnetje van Jelena dat ondergesneeuwd is geraakt (vanaf 1.10): “We are not, of course, against about every choice of every single person. So it’s theirs life, it’s theirs choice, its theirs feelings.” Dat sluit naadloos aan bij wat Isinbajeva in 2011 in een interview met de BBC in het Russisch zei: ”Het is ieders eigen keuze, je kan dat niet verbieden of toestaan. Als iemand zich prettig voelt bij deze of gene, dan wens ik ze vrede, liefde en harmonie toe. … Tegenwoordig is dat absoluut normaal. Ieder het zijne, zoals dat heet.”

Dáár zijn we het dan tenminste over eens.

Jelena staat met haar opvattingen veel dichter bij de protesterende partijen in het Westen dan iedereen en ook zijzelf in de gaten heeft. Maar of, bij alle ophef, het wederzijds onbegrip nog uit de wereld te helpen is …  

Nee, dat gaat nog wat worden, straks in Sotsji. De Olympische Winterspelen gaan benut worden als een platform voor steunbetuigingen aan de homogemeenschap in Rusland. Door de Russen zullen die steunbetuigingen worden gezien als homopropaganda en worden bekeken met onbegrip en afkeer. De groeiende kloof tussen Rusland en het Westen zal in Sotsji niet worden overbrugd.

Hoe sprinter Usain Bolt Russisch leert - en de boel belazert

(Eerste publicatie: 31-7-2013)

Komende maand in Moskou: de wereldkampioenschappen atletiek. Dé ster van het evenement: het Jamaicaanse sprintfenomeen Usain Bolt.

Bolt en zijn sponsor Puma zijn niet vies van een beetje extra publiciteit. Zie bijvoorbeeld bovenstaand filmpje dat de wereld is ingestuurd. Bolt bereidt zich terdege voor op de strijd in Moskou, niet alleen op de atletiekbaan, maar ook in de kleedkamer! Hij leert Russische zinnetjes, en doet dat niet slecht.

My name is Usain -  Menja zavoet Usain.
Dat rekenen  we goed.

I’m from Jamaica – Ja miz Amajki.
Nou, vooruit.

My favorite colour is gold - Moi ljoebimy tsvet – zalatoj.
Goed zo!

Have the other guys crossed the line yet? …

En dan gebeurt er iets vreemds. Heel duidelijk horen we de Russin zeggen:

Oni oezje peresjli finish?

En wat zegt Usain?!
- Oni oezje peresekli finisj?

Ja daag! We worden hier behoorlijk geflest door Puma en Usain.  Wat Usain zegt is ook goed, dat is een prima zin, maar hij herhaalt hier niet wat die Russin zegt! Dat is er gewoon later aan toegevoegd, in de studio of zo, buiten beeld, opgelezen vanaf een papiertje. En daarbij hebben die lui van Puma (en Usain zelf) even niet goed opgelet.

Tyson Gay, die het Bolt in Moskou op de 100 meter misschien nog een beetje moeilijk had kunnen maken, werd onlangs betrapt op doping. Wat Usain hier op dit filmpje flikt, is natuurlijk net zo erg.

25 jaar na het EK: het gaat goed met Rinat Dasajev!

(Eerste publicatie: 1-7-2013)

voetbal Europees kampioenschap Rinat Dasajev
keeper doelman Dasajev Sovjetunie EK 1988

Het gaat goed met Rinat Dasajev, al zou ik nog niet durven wedden dat hij Keith Richards gaat overleven.

Vorig jaar zond Andere Tijden Sport het verhaal uit van de Sovjet-spelers over de finale van het Europees Kampioenschap van 1988. Hoe hadden zíj het EK en die (verloren) wedstrijd tegen het Nederlands elftal beleefd? En hoe was het hun sinds die dag in juni, 25 jaar geleden, vergaan? Bij een korte voorvertoning in het Olympisch Stadion ging er een schok door het zaaltje toen Rinat Dasajev in beeld kwam. De legendarische doelman, door voetbalminnend Nederland – ironisch genoeg - in het hart gesloten omdat hij betrokken was bij dat idioot mooie doelpunt van Marco van Basten, was er slecht aan toe. Een drankprobleem, dat kon niet anders.

Over dat probleem was al wel geschreven in de Russische pers, maar de confrontatie met het verval was pijnlijk. Dasajev praatte langzaam, met zware stem, en schuifelde na het gesprek wat onbeholpen naar de spelersbus van Torpedo Moskou. (De uitzending is hier terug te zien. Dasajev zit aan het begin op 0.58 en uitgebreider vanaf 10.40.)

Afgelopen week kwam ik een interview tegen met Dasajev in het weekblad Itogi. In één oogopslag zag ik aan de foto: hij ziet er goed uit! In het gesprek kijkt de doelman nog eens terug op zijn loopbaan. Hij vertelt hoe zwaar hem indertijd de overgang van Spartak Moskou naar Sevilla was gevallen. Hij sprak de taal niet, er werd anders gevoetbald en hij kwam opeens in een wereld vol overvloed terecht. Hij hield zich met moeite staande. Na afloop van zijn contract kreeg hij een trainersbaantje. Hij raakte toch werkloos en kreeg een drankprobleem.

Hij keerde terug naar Moskou en ging na een periode bij Spartak en de nationale selectie uiteindelijk als keeperstrainer aan de slag bij Torpedo Moskou, een club die ook betere tijden had gekend. Ik vermoed dat Torpedo zich over hem ontfermde zoals Bayern München dat deed met Gerd Müller, een andere oud-topspeler met een drankprobleem. 

Begin dit jaar werd de overgang van Dasajev naar zijn eigen oude club Spartak gemeld. Hij kreeg een baantje bij de jeugdopleiding en ging masterclasses voor de jeugd geven. Het past in het beleid van Spartak om oud-spelers bij de club te betrekken, maar ook hier zal de factor medemenselijkheid een rol hebben gespeeld. Op dit filmpje (en ook op de foto boven aan dit stukje) ziet u Dasajev in actie tijdens een masterclass. Hij ziet er ook hier weer goed uit en trapt een balletje – een klein wonder, als je terugdenkt aan die uitzending van Andere Tijden Sport.




Inmiddels heeft Dasajev promotie gemaakt: hij  is nu keeperstrainer van het tweede van Spartak. Of hij daar echt een bijdrage levert aan de trainingen, dat weet ik niet. Als hij maar van de drank afblijft, ben je geneigd te denken. Ik kwam een artikel over hem tegen uit 2007, waarin de interviewer wijst op de idiote afstanden die Torpedo Moskou voor wedstrijden moet afleggen. Weinig subtiel wordt dan gevraagd: “Vijf jaar geleden zei u dat u helemaal gestopt bent met drinken. Van al die reizen zouden wij opnieuw zijn begonnen”. Dasajev antwoordt: “Het is moeilijk om niet opnieuw te beginnen. Maar voorlopig houd ik het vol”.

(De ondertiteling van de EK-uitzending van Andere Tijden Sport is van mij, ik deed ook research voor het programma. Een van mijn leukste opdrachten!)  

Muhammad Ali in Moskou

(Eerste publicatie: 19-11-2012)

Muhammed Ali op het Rode Plein

Muhammad Ali in 1978 op het Rode Plein in Moskou. De legendarische bokser heeft wat hard gelopen. Hij wil in vorm blijven, want hij moet in de hoofdstad van de Sovjetunie nog de ring in.

De reis van Ali naar de Sovjetunie was bedoeld om de sportieve betrekkingen met Amerika te verbeteren. Behalve naar Moskou ging hij naar de republiek Oezbekistan, waar hij moskeeën bezocht. Ik vermoed dat Ali, bekeerd tot de islam, dat uitstapje naar het zuidelijke gewest als voorwaarde had gesteld voor zijn reis naar de USSR.

De betrokkenen staat alles nog helder voor de geest en er zijn volop beelden van zijn bezoek, onder meer van het bokspartijtje dat stond geprogrammeerd. Muhammad Ali, profbokser en vertegenwoordiger van het kapitalistische Westen, kreeg drie man tegenover zich, en dat waren geen kleintjes: Pjotr Zajev (in 1980 wint hij zilver op de Olympische Spelen), Jevgeni Gorstkov (tweevoudig Europees kampioen) en Igor Vysotski (zonder titel, maar wel met twee zeges op de Cubaanse gigant Teofilo Stevenson achter zijn naam.)

De drie Russen boksten elk twee ronden tegen Ali. Diens bezoek moest de betrekkingen tussen beide landen verbeteren en echt hard ging het er dan ook niet aan toe. Er werd geen score bijgehouden. Ali verklaarde na afloop: “Van de eerste heb ik verloren, de tweede was gelijk, de derde heb ik verslagen”. Bekijkt u de beelden hieronder en oordeel zelf.

Muhammed Ali in Oezbekistan

Muhammed Ali in Oezbekistan

Ik heb weinig met boksen, boeiender vind ik de beelden van Ali in Oezbekistan. De bokser die bidt te midden van zijn geloofsgenoten in de USSR, dat had ik nog niet eerder gezien. Ook aardig is de ontvangst in Moskou bij Leonid Brezjnev. De partijleider heeft voor de gelegenheid zijn medailles opgespeld. Hij zoent Ali, niet diens vrouw.

Muhammad Ali kijkt na zijn terugkeer in het programma Wide World of Sports terug op zijn bezoek:



0.25: Rode Plein, Lenin-Mausoleum

1.03: Met leerlingen van het Instituut voor Lichamelijke Opvoeding

2.12: De commentator – geen wereldreiziger – zegt bij beelden van de markt van Samarkand: “One of the most fascinating things I’ve ever seen”.    

3.06: Ali bidt in de moskee van Tasjkent, hoofdstad van Oezbekistan

3.30: “They don’t do no drinking alcohol”. Ali legt uit waarom hij in Oebezkistan veel heeft gegeten en is aangekomen.

5.50: Het bokspartijtje in Moskou

HOT. COOL. YOURS. De slogan van de Winterspelen van Sotsji - met nog enkele vrolijke varianten.

(Eerste publicatie: 31-10-2012)

Olympische Winterspelen Sotsji slogan 2014

En dan hebben wij hier voor u de officiële slogan van de Olympische Winterspelen van 2014 in Sotsji. In de officiële Engelse vertaling: HOT. COOL. YOURS.

Een beetje ongelukkig, lijkt me.

De binnenlandse, Russische variant, het origineel dus, wijkt er iets van af, maar ook dat is een wat onhandige combinatie van drie bijvoeglijke naamwoorden: ЖАРКИЕ. ЗИМНИЕ. ТВОИ. (Zjarkie. Zimnye. Tvoi). Daar is nog geen officiële Nederlandse vertaling van, dus kom ik maar met een voorstel. Veel ruimte om te manoeuvreren heb ik daarbij niet.

De drie Russische bijvoeglijke naamwoorden staan in het meervoud. Zjarkie betekent Verhitte of Hete, Zimnye betekent Winterse en Tvoi De jouwe of Van jou. Ik kom uit op:  HETE. WINTERSE. VAN JOU. (Dat meervoud klinkt wat onnatuurlijk, je kan misschien – analoog aan het Engels - voor enkelvoud kiezen: HEET. WINTERS. VAN JOU. – maar dat lijkt me geen verbetering.)

Het organisatiecomité geeft de volgende uitleg. Hete verwijst naar strijd en emotie en naar de zuidelijke ligging van Sotsji, dat toch vooral bekendstaat als badplaats. Winterse verwijst uiteraard naar de Winterspelen en ook naar het traditionele beeld van Rusland, dat vaak geassocieerd wordt met winterse tafelen. De jouwe verbeeldt de betrokkenheid van wie maar wil bij het evenement. De punten tussen de woorden verwijzen naar het internettijdperk.

De Russische versie klinkt iets minder dubbelzinnig dan de Engelse en de Nederlandse, maar de vrolijke commentaren zijn er niet minder talrijk om. Het is een advertentie voor een bordeel waarbij alleen het telefoonnummer nog ontbreekt, zo las ik. En natuurlijk zijn er inmiddels tal van varianten gemaakt.

dubbelzinnig erotisch Russisch Sotsji

HEET. RUSSISCH. DE JOUWE. (Hier wordt ‘gorjatsjaja’ gebruikt, een ander, nog dubbelzinniger woord voor ‘heet’, en niet in het neutrale meervoud, maar in de vrouwelijke vorm.)

Winterspelen parodie leuze slogan Sotsji 2014

EET. GEEN. GELE. SNEEUW.

Alexander Blok gedicht Winterspelen nacht straat lantaarn

NACHT. STRAAT. LANTAARN. (Uit het werk van Aleksandr Blok.)

Nog een paar aardige suggesties:

ONTBIJT. LUNCH. DINER.
POETIN. MEDVEDEV. POETIN.
POETIN. SKI’S. MAGADAN.

Deze laatste behoeft mogelijk enige toelichting. Een leuke yell (bijvoorbeeld bij een voetbalwedstrijd in Sint-Petersburg met een scheidsrechter uit Moskou) is: KOFFER. STATION. MOSKOU. Oftewel: scheidsrechter, pak je koffer, ga naar het station, opzouten richting Moskou. Poetin wordt dus gevraagd zijn ski’s te pakken en te vertrekken richting Magadan, in het Verre Oosten van Siberië. Onder Stalin kwamen daar nogal wat gevangenen onder onaangename omstandigheden om het leven.

Wilt u zelf aan de slag en een mooie slogan bedenken en ook vormgeven? Dat kan! U klikt op deze link, en onderaan de pagina treft u deze afbeelding aan met ruimte voor uw creatie. Klik daar op het 'schilder-icoontje' rechtsonder, en … aan de slag!

Hoe ik op de Moskouse paardenrenbaan geld won – en volledig onterecht ook verloor.

(Eerste publicatie: 23-9-2012)

Moskou gokken gokkers paardenrenbaan

Ik kon de man met de stoppelbaard (niet de man hierboven) moeilijk verstaan, maar Piligrim, dat was de favoriet en die ging winnen – zoveel was duidelijk. De man gooide er nog allerlei vaktermen uit en ik begreep: ik heb hier te maken met een kenner. Ik daarentegen maakte mijn debuut bij de Moskouse paardenraces en dan kan je maar beter luisteren naar een vakman.

Was er misschien nóg een sterk paard onder de zes deelnemers? Mijn adviseur aarzelde geen seconde. Mengir! Hij pakte mijn programmaboekje, zette een dubbele cirkel om nummer 5 (Piligrim), een streep onder nummer 6 (Mengir) en wees me de weg naar de kassa. Daar zette ik 150 roebel in op het tweetal. De communicatie met de dame achter het glas verliep wat moeizaam – zij was beter vertrouwd met de wed-terminologie dan ik – en dat zou me nog aardig wat geld gaan kosten – waarover zo meteen meer.

draverij Moskou tribune gokken paardenrennen

------

renbaan paarden dravers publiek toeschouwers

 

De sfeer op de mooie tribune was gemoedelijk, al vlogen er regelmatig vloeken door de lucht, natuurlijk van gokkers die niet zo’n goede adviseur hadden als ik. Velen van hen leken al uren op de baan te verblijven – ze hadden zich geïnstalleerd met drank en gezoute vis, breed uitgestald op een krant.  

Ik bladerde nog eens door mijn programmaboekje. Je had in mijn race ook nog Morosjka, Georgin, Kantsler (Kanselier) en Lichoi Paren (Stoere Bink), maar die waren natuurlijk kansloos.

En daar was de start! Piligrim (Pelgrim) lag meteen aan kop. Mengir daarentegen liep, geheel tegen de afspraak in, helemaal achteraan met een flinke achterstand op de overige vijf. We werden op de hoogte gehouden van het verloop van de race door een vrouwelijke speaker. Er klonk weinig enthousiasme in haar stem, wat ook gold voor de man achter mij, die kennelijk ook had ingezet op Mengir. Hij wenste paard en pikeur een paar vreselijke dingen toe, en dat hielp. Met nog driekwart baan te gaan begon onze Mengir aan een machtige eindsprint. Peligrim was niet meer te achterhalen (gelukkig maar, dacht ik), maar de rest van het veld ging hij met veel vertoon van macht voorbij. Uitslag: 1. Peligrim, 2. Mengir. Hier hebt u de foto van de finish:

finish paarden Moskou draverij

Ik ging naar de kassa en kreeg 550 roebel uitbetaald. Even zocht ik nog naar mijn adviseur, maar die zag ik zo gauw niet, wat misschien maar goed was ook. Voor je het weet gaat je complete winst op aan alcoholische bedankjes.

Thuis bladerde ik het prorammaboekje nog eens door … Wat bleek, ik had aanzienlijk meer moeten winnen dan die magere 400 roebel! Er zijn, zo las ik, vier inzetten mogelijk:

1. Odinar: je voorspelt de winnaar van een race
2. Parnyi: je voorspelt de eerste twee paarden in willekeurige volgorde
3, Dvojnoj  Ekspress: je voorspelt de eerste twee paarden in de juiste volgorde
4. Trojnoj Ekspress: je voorspelt de eerste drie paarden in de juiste volgorde.

Ik bleek parnyi te hebben gespeeld, terwijl ik dvojnoi had bedoeld, daar aan de kassa bij het inzetten. Hoeveel méér ik eigenlijk had moeten winnen, weet ik niet, maar toch wel een aardig bedrag, denk ik. Het was een domper, na weer een mooie dag in Moskou.   

tribune wedstrijd paard gokken totalisator
De kassa van de renbaan, niet van het wedkantoor

De kassa van de renbaan, niet van het wedkantoor

verliefd paartje Moskou paardenrennen tribune

Supporters van Fenerbahce nemen wraak op Spartak Moskou

(Eerste publicatie: 23-8-2012)

Fenerbache Spartak Moskou supporters tribune spandoek

Dan zit je als supporter van Spartak Moskou (ik heb het niet over mijzelf, ik ben van de afdeling Zenit) toch even raar te kijken. Je cluppie wint van het Turkse Fenerbahce, je wilt nog een beetje nagenieten van de wedstrijd, een paar foto’s bekijken, je gaat naar de Spartak-site, krijg je dit plaatje links voorgeschoteld

We zien en afbeelding van de Turkse vader des vaderlands Kemal Atatürk. Het bijschrift luidt: “Uit naam van de Turkse staat en het Turkse volk vraagt u onmiddellijk vergeving, niemand zal ongestraft blijven, de FIFA zal vergeven, wij vergeven niet”. (Dit is mijn vertaling van een Russische vertaling. Het oogt wat raar, maar mijn vertaling klopt in elk geval.)

Dat we hier Turkse hackers achter moeten zoeken, lijkt me geen vergezochte conclusie. Het is hun wraak voor het gedrag van de Spartak-supporters, die tijdens het duel met Spartak een afbeelding van Atatürk ondersteboven hielden (andere bronnen zeggen dat het portret in brand werd gestoken). De jongens van Spartak kwamen ook nog met deze spandoeken voor de dag:

Op het grote staat, neem ik aan: ALLEEN RUSLAND EN SPARTAK (door de schuine witte band lijkt de afbeelding van Rusland op het logo van Spartak). De drie zwarte woorden betekenen: VANDAAG OVERWINT DE ORTHODOXIE.

Van de leiding van Spartak heb ik op dit supportersgedrag nog geen reactie gezien. Wel wordt de supporters nadrukkelijk verzocht om nou eens op te houden met het afsteken van vuurwerk. (Meer over eerder fijn gedrag van de Spartak-supporters vindt u onder meer hier.)

Spartak Moskou won de wedstrijd gisteren met 2-1. De return in Turkije is over een week. Ik heb niks met Fenerbache, maar ik hoop dat ze met 8-0 winnen.

(Op het moment van schrijven is de website van Spartak niet bereikbaar.) 

IJshockey op het Rode Plein? Ooit werd er al gevoetbald. Deel 2: Fizkoeltoera: de eerste fitnessbeweging uit de geschiedenis.

(Eerste publicatie: 9-2-2012)

Er zijn plannen voor een ijshockeywedstrijd op het Rode Plein. Aanleiding is het veertigjarig jubileum van de fameuze Summit Series tussen Canada en de USSR. (Zie hierover deel 1.)

Het Rode Plein als sportarena – niks nieuws onder de zon. Al vanaf 1919 werden er optochten gehouden van sportieve jongelui. In de jaren dertig groeiden die parades uit tot een jaarlijks terugkerend spektakel, met tienduizenden jonge mannen en vrouwen, die strak geregisseerd voorbijtrokken aan de hoogste leiders van het land. En tussen de colonnes door vertoonden sportlui, meebewegend met hun marcherende kameraden, hun kunsten: boksers in een ring, gymnasten aan een rek, wielrenners op een meerijdende heuvel.

Deze cultus van jeugd, sport en lichamelijk welzijn werd samengevat met het woord fizkoeltoera. Karl Schlögel schrijft in zijn onlangs in vertaling verschenen Terreur en droom. Moskou 1937: “Fizkoeltoera, dat wil zeggen lichaamscultuur, is werken aan jezelf, is de tot de reproductiesfeer behorende kant van het menselijk leven, waarin niets meer aan het toeval mag worden overgelaten. Gezondheid, welbevinden kunnen net zo goed gepland worden als werk, vooral industrieel werk. Fizkoeltoera onderscheidt zich juist van de sport, die een apolitieke vrijetijdsbesteding is, doordat ze een maatschappelijk doel (het behoud en de verbetering van de gezondheid voor het arbeidsproces) dient, en ook doordat ze in een gemeenschap, gezamenlijk, collectief wordt beoefend. (…)  Fizkoeltoera is de eerste fitnessbeweging uit de geschiedenis en daarmee geheel en al een fenomeen van de opkomende massamaatschappij.”

Hieronder een reportage met beelden uit 1937 en 1938. Duidelijk wordt dat fizkoeltoera in die jaren ook nadrukkelijk een militaristische component had. Het lied dat klinkt, komt uit de film Если завтра война (Als het morgen oorlog is) uit 1937. Op de twee spandoeken op 1.16 staan twee regels uit het lied: Если завтра война, будь сегодня к походу готов (Als het morgen oorlog is, wees dan vandaag gereed voor de veldtocht).

De openingszin mag er trouwens ook zijn: De Sovjet-geheimedienst is het zwaard en het schild van de dictatuur van het proletariaat! Mooi ook zijn de sporttrofeeën op een soort lopende band (3.15). En kijk eens naar de bevallig wuivende dameshandjes op 3.27. Wat mij ook bevalt (ik zit wel eens achter een drumstel) is het zinnetje op 3.52: Barabani silnej, barabantsjik! (Sla harder op de trom, trommelaar!). En op 4.12, het peloton op een colletje! Niet van de buitencategorie, maar toch. 

Over de parade van 1937 verscheen in 1938 een documentaire, die in heel de Sovjetunie werd vertoond. De titel was veelzeggend: Сталинское племя: Stalins stam. Schlögel: “Op een bepaalde manier was de parade van de fizkoeltoerniki daadwerkelijk de parade van de na de Oktoberrevolutie geborenen, van de postrevolutionaire jeugd, van de jeugd van ‘Stalins stam’ ”

Binnenkort hier meer over het prachtige boek Terreur en droom. Moskou 1937 van Schlögel. Hij schrijft ook over de voetbalwedstrijd die ooit plaatsvond op het Rode Plein. Hij plaatst die in 1937, maar het was een jaar eerder. Ook van die wedstrijd bestaan mooie beelden.

(Hier deel 1 en deel 3.)

IJshockey op het Rode Plein? Ooit werd er al gevoetbald. Deel 1: de Summit Series van 1972.

(6-2-2012)

Komt er een ijshockeywedstrijd op het Rode Plein? Het zou zo maar kunnen. Eind deze maand wordt in Moskou met een vriendschappelijk duel de legendarische Summit Series van 1972 herdacht, toen de USSR en Canada elkaar in acht wedstrijden bestreden op leven en dood. Minister Moetko van Sport stuurt aan op het Rode Plein als locatie.

De Summit Series betekende – midden in de Koude Oorlog - de eerste confrontatie tussen Canadese ijshockeyprofs en de staatsamateurs van de USSR. De Canadezen waanden zich superieur, maar na de eerste vier wedstrijden, gespeeld in Canada, stond het 2-1 voor de Sovjets, met één duel dat eindigde in een gelijkspel. Het decor van de volgende vier wedstrijden was het Loezjniki IJsstadion in Moskou.

Canada komt daar in de eerste wedstrijd met 4-1 voor, maar verliest met 5-4. De resterende duels móeten gewonnen worden. De Canadese supporters in Moskou begrijpen dat als geen ander en zingen, terwijl de spelers van het ijs stappen, het volkslied. IJshockeylegende Wayne Gretzky (hij volgde als jongen de Series op tv): “The fans who were in there, who were Canadian, they were fighting for their lifestyle, their beliefs and how they lived.”

Ook op het ijs was het een gevecht. Berucht is het incident in de zesde wedstrijd. Bobby Clarke haalt met zijn stick uit naar de schaatsen van Valeri Charlamov en breekt diens enkel. Assistent-coach John Ferguson: “I called Clarke over to the bench, looked over at Charlamov and said: ‘I think he needs a tap on the ankle’. Charlamov was killing us. I mean, somebody had to do it”. De machtige uithaal van Clarke ziet u hier:

Canada wint de zesde wedstrijd met 3-2 en de zevende met 4-3. Op 28 september staan beide landen tegenover elkaar voor het laatste en beslissende duel. Weer lopen de emoties op het ijs hoog op. Vooral de Canadezen gaan stevig te keer. Angstaanjagend is de manier waarop J.P. Parise met opgeheven stik op de scheidsrechter afstuift (zie volgende filmpje, vanaf 1.20):

Illustratief is ook het incident rond de Canadese official Alan Eagleson. Canada komt met 5-3 achter, maar maakt in de derde periode gelijk. Bij de 5-5 van Yvan Cournoyer gaat de lamp achter het Russische doel niet aan. Eagleson maakt zich daar zo kwaad over, dat hij door Russische politie tot de orde wordt geroepen. Dat is het sein voor een massala actie van de Canadese spelers. Ze vliegen op de boarding af  - en deels erover - en ontzetten Eagleson. Die maakt daarna woeste gebaren naar het Moskouse publiek, dat zoiets nog nooit heeft meegemaakt:

Henderson has scored for Canada! Dat zinnetje van de commentator zit in het collectieve Canadese geheugen gegrift. Paul Henderson zit in de laatste minuut op de bank. Dan doet hij iets wat hij nog nooit heeft gedaan: terwijl het helemaal zijn beurt niet is om in te vallen, roept hij  Pete Mahovlich van het ijs. Even later tikt hij het winnende doelpunt langs keeper Vladislav Tretjak (7.30). Het levert de beroemdste Canadese sportfoto op. In 2010 werd het shirt van Henderson voor ruim een miljoen dollar geveild.

Hier een korte terugblik op die laatste wedstrijd, door Sovjet-ogen. De Canadese spelers zijn van grote klasse, maar hun gedrag op het ijs, nee, dat heeft met sport niks te maken:

[Filmpje (nog) niet teruggevonden]

Op 26 februari moet het ervan van komen. Een ijshockeywedstrijd op het Rode Plein om het veertigjarig jubileum van de  Summit Series te vieren. IJshockey op het Rode Plein? Waarom niet. Ooit werd er al een voetbalwedstrijd gespeeld.

Hier deel 2 en deel 3.