Begrotingen van Russische voetbalclubs - Moskouse stemmingmakerij tegen Zenit

(Eerste publicatie:  20-3-2009)

Nog vier nachtjes slapen, dan is het zo ver! Dan speelt ons aller Zenit zijn eerste wedstrijd van het nieuwe Russische voetbalseizoen. Er zijn eerst nog wel wat Europese verplichtingen (donderdag wacht Udinese), maar dat telt niet zo. Het kampioenschap van Rusland, de eeuwige strijd tegen hegemonie van al die vervelende ploegen uit Moskou, daar gaat om!

En meteen zondag al uit tegen Spartak. Ik zou zeggen: laat maar komen! We hebben er hard genoeg voor getraind. Kijk maar eens hier [linkje werkt niet meer] hoe onze jongens tijdens het recente trainingskamp in Spanje door Dick Advocaat en zijn nieuwe assistent Bert van Lingen werden afgebeuld. Voorzichtig, Dick!

In de aanloop naar het nieuwe seizoen kwam het Moskouse blad Finans met een provocerend lijstje. Daarop staan de begrotingen van alle clubs uit de hoogste divisie. Zenit staat met 99 miljoen dollar bovenaan. Pure stemmingmakerij, natuurlijk. Zo worden de voetballiefhebbers tegen ons opgezet.

Terwijl het helemaal niet om geld draait in de voetballerij. Neem nou onze middenvelder Anatoli Timosjtsjoek. Die vertrekt komende zomer, halverwege het seizoen, naar Bayern München. En helemaal niet omdat ‘ie daar meer kan gaan verdienen. Maar gewoon, omdat ‘ie daar die vervelende Van Bommel uit de basis kan gaan spelen.

Afijn, hier het lijstje van Finans, met de begrotingen in dollars (tussen haakjes die van vorig jaar – de gevolgen van de crisis zijn duidelijk).

1 (1).  FC Zenit - 99 (110)

2 (2). Spartak Moskou - 70 (70)

3 (4). Dinamo Moskou - 64,7 (61)

4 (2). Lokomotiv Moskou - 62 (70)

5 (2). Roebin - 55 (70)

6 (5). TsSKA Moskou - 49 (60)

7 (5). Satoern Moskou - 42 (60)

8 (10). Terek - 37 (35)

9 (9). Krylja Sovetov - 35 (48)

10 (8). Moskou - 25 (50)

11 (-). Tom - 20.8 (25)

12 (-). Koeban - 18 (21)

13 (13. Amkar - 17,5 (18)

14 (-). Rostov - 12,5 (15)

15 (14). Spartak Naltsjik - 12 (16)

16 (12). Chimki Moskou - 11,6 (20)

Arsjavin: voetballer in Rusland en Engeland, postduif in Nederland

(Eerste publicatie: 20-2-2009)

Even iets heel anders.

Blijkt er in Nederland – en ver daarbuiten – een postduif rond te vliegen met de naam Arsjavin! Ik geef betrekkelijk weinig om postduiven, maar dit vind ik toch wel leuk.

Een Nederlandse duif vernoemd naar mijn favoriete Russische voetballer. De trotse eigenaar is Jos Goessen uit Gronsveld. Op asduivenparade.nl (“wekelijks reportages over asduiven”) staat een stukje over Jos en zijn duif en meteen in de eerste regel staat daar over Arsjavin: De goej komt uit de goej!

Ik kan het niet helpen, en neemt u me vooral niet kwalijk, maar ik moest erg lachen. Goej is in het Russisch een nogal populair scheldwoord dat in talloze, zeer vindingrijke combinaties wordt gebruikt. Zou de auteur van het duivenstukje dat weten? Vast niet. In zuidelijk Nederland zal het zoiets betekenen als: al het goede komt van het goede. Uit de rest van het stukje blijkt in elk geval dat Arsjavins voorgeslacht er mag wezen. Hij stamt af van onder meer Argenton, Pindaduivin en het St.Diziertje van Eddy Bouchums. Dan weet de kenner genoeg.

Het zal nog wel even duren, voordat ik bij elke duif die voorbij vliegt niet meer denk: hup Arsjavin!

Geen vergeving voor Arsjavin! Word niet meer verliefd op hem!

(Eerste publicatie: 8-2-2009)

View fullsize

Andrej Arsjavin, de nieuwe aanwinst van Arsenal, zat vanmiddag in de derby tegen Tottenham Hotspur op de bank, tot verdriet van de ware voetballiefhebber, tot tevredenheid van de ware communist.

We laten de communisten aan het woord. Al in december, toen de transfer van Arsjavin naar Engeland nog niet was afgerond, kreeg de kleine aanvaller onder uit de zak van het Centraal Comité van de Communisten van Petersburg en de Provincie Leningrad (KPLO):

“Sommige sportlui zijn hun patriottisme volledig kwijt, hun verantwoordelijkheid tegenover het Vaderland, hun dankbaarheid aan het land, ze hebben zich bezoedeld door een hang naar winst en comfort. Dat blijkt bij uitstek uit het gedrag van de getalenteerde speler van Zenit, Andrej Arsjavin… Voor altijd raakt jouw geestelijke band met moedertje Rusland verbroken, nooit zullen de simpele Russische mensen jou vergeven.”

Vorige week, nadat de overgang was beklonken, deden onze vrienden van het KPLO het nog eens dunnetjes over: “Arsjavin heeft zijn talent ingewisseld voor klinkende munt … Meisjes-supporters, ik roep U op om het de verrader betaald te zetten! Wordt niet meer verliefd op de slinkse Arsja! Schrijf de verdorven Sjava geen liefdesbriefjes meer, wacht hem niet op bij zijn auto, vooral omdat hij toch steeds minder in Petersburg zal zijn. Bijt op je tandjes en vergeet hem. Wij vinden echte helden voor onszelf – bescheiden, waardig, en niet iemand die bereid is om op z’n buik heel Europa af te kruipen op zoek naar valuta-biljetten!”

Zo horen we het graag. Meer is te lezen op http://www.kplo.ru/. Prachtige site.

Amerikaanse honkballers in de Goelag

(Eerste publicatie: 2-2-2009)

View fullsize

Op het eerste gezicht lijkt dit een normale foto: twee honkbalteams die zich voor of na de wedstrijd even laten vereeuwigen. Leuk voor later! Maar wacht even, kijk naar de shirtjes. Russische letters … Is er dan in Rusland ooit gehonkbald?

Ja zeker, door Amerikanen, die in de jaren dertig van de vorige eeuw de depressie in eigen land waren ontvlucht en in de Sovjetunie meebouwden aan het arbeiderparadijs. Ze namen hun nationale sport mee en organiseerden zelfs een echte competitie. De foto is gemaakt in het Moskouse Gorki Park. De jongens met de M op het shirt speelden ongetwijfeld voor een Moskouse ploeg, de jongens van ГАЗ (GAZ) waren vermoedelijk van de Горьковский Aвтомобильный Zавод, de Gorki Auto Fabriek. Arme jongens. Een paar later waren de meesten vermoord in de kelders van de KGB of rotten ze weg in de kampen van de Goelag. Dat was het lot van talloze buitenlandse (ook Nederlandse) ingenieurs en technici die hun beste krachten wilden geven aan het socialisme. Ze werden vermalen.

Historicus Timotheos Tzouliadis schreef een boek over de Amerikanen in Stalins USSR. Hij schat hun aantal op zes- à tienduizend. Ze werkten onder meer in Gorki (het huidige Nizjni Novgorod), waar volgens het Ford-procédé een autofabriek uit de grond was gestampt. Slechts een enkeling keerde in de jaren zeventig en tachtig naar huis terug.

Timotheos Tzouliadis: The Forsaken. (Penguin Press).

Recensies: hier en hier (Engels)

Het sprintkanon van wielerploeg Katjoesja

(Eerste publicatie: 27-1-2009)

View fullsize

Dat wordt nog leuk met Katjoesja, de nieuwe wielerformatie die dit seizoen zijn opwachting maakt in het profpeloton. Het misverstand zal onuitroeibaar blijken: wie noemt zijn sportploeg nu toch naar een multiple rocket launcher!

De Russen introduceerden in de Tweede Wereldoorlog een nieuw raketsysteem. Op een vrachtwagen (vaak een Amerikaanse Studebaker uit het Land Lease-programma) kwam een installatie, die meerdere raketten tegelijk richting Duitse stellingen afvuurde. De Duitsers gaven het systeem een vrij vriendelijke bijnaam – Stalinorgel – maar dat hielp niet veel. 

De Russen kozen voor een andere bijnaam: Katjoesja, naar een geliefd oorlogsliedje dat de lotgevallen bezong van een zekere Katja, oftewel Katjoesja, het koosnaampje (nog altijd) voor iedere Russin die Katja heet. Ploegbaas Oleg Tinkov heeft zijn ploeg gewoon naar zijn vrouw genoemd (of naar zijn dochter, dan wel kleindochter, of vriendin, dat weet ik niet). En dus niet naar een raketinstallatie.

We vrezen echter dat menig journalist zich deze kans op een leuke woordspeling niet zal laten ontnemen. “Een verwoestend eindschot van Robbie McEwen, het sprintkanon van Katjoesja!” … Zo krijg je dat misverstand natuurlijk nooit de wereld uit.

Dat liedje Katjoesja mag er trouwens wezen. Het bestaat in talrijke uitvoeringen. Ik heb er een paar voor u verzameld:

- De min of meer officiële versie:

- Met labradors en Duitse herders:

- Een bijzonder schrijnend geval van kinderarbeid:

- De karaoke-versie, met de tekst in beeld:

- De Chinese versie, ook met tekst in beeld:

De wodka-versie en de technoversie mag u zelf opzoeken

Zenit versus Dinamo Moskou: Lev Jasjin en een geestelijk Tsjernobyl

(Eerste publicatie:  18-11-2008)

View fullsize

De Russische sportkranten komen woorden te kort in hun verontwaardiging over een spandoek, dat zondag twee minuten te zien was tijdens de wedstrijd Zenit-Dinamo Moskou. Het was inderdaad weinig verheffend: Jullie Jasjin is gecrepeerd, Dinamo zal creperen! Bij de wereldberoemde doelman Jasjin werd een been geamputeerd, na lange tijd overleed hij uiteindelijk aan de complicaties.

Sovetski Sport, die Jasjins weduwe aan het woord liet (“Ik was met stomheid geslagen”), plaatste een geretoucheerde foto van het spandoek:

Sport Ekspress zorgde voor wat meer context. In de jaren tachtig was tien procent van het publiek aan de wilde kant, schrijft de krant. Daar stond een middenklasse van supporters (volwassen kerels, hun vrouwen en kinderen) tegenover. Die middenklasse is uit het stadion verdwenen. “Voetbal is een sport geworden voor figuren die het contact met deze tijd hebben verloren, voor aan hun lot overgelaten schooluitvallers”. De krant denkt met weemoed aan een Moskouse actie van vroeger: “Neem je mama naar het voetbal”.

Sport Ekspress: “Helaas, de middenklasse is in het stadion vrijwel tot nul gereduceerd. En op de tribunes heerst nu de atmosfeer van een geestelijk Tsjernobyl”.

View fullsize