President Kadyrov: Terek - Krylja is niet verkocht

(Eerste publicatie: 21-6-2009)

We komen nog even (en daarna voorlopig niet meer) terug op die rare wedstrijd Terek Grozny – Krylja Sovetov. Ik schreef hier dat de uitslag van dat duel geregeld was en staafde mijn betoog met overtuigend bewijs in de vorm van overvloedig beeldmateriaal. Krylja maakte het Terek erg makkelijk en deed bovendien na de winnende 3-2 van de thuisploeg in de laatste minuten totaal geen moeite meer om nog 3-3 te maken.

Ik neem mijn woorden terug. Terek Grozny – Krylja Sovetov is níet verkocht, er is géén deal gesloten. De alom gerespecteerde Tsjtetsjeense president Ramzan Kadyrov, tevens voorzitter van voetbalclub Terek, heeft het zelf gezegd. Wie ben ik dan om dat tegen te spreken.

Kadyrov wordt geciteerd op de website van Terek, waar de geruchten over omkoping niet worden verzwegen. Er wordt geciteerd uit perscommentaren en ook uit een gesprek van de Komsomolskaja Pravda met de geachte president: “Wij hebben geen afgesproken resultaten nodig. Zo zijn wij niet”.

Maar dan volgt er iets raars. Kadyrov: “Laten ze de beelden nog eens terugdraaien. Toen Krylja in de laatste minuten op de paal schoot, kunnen ze zo goed mikken dat ze met opzet de paal raakten?”… Nu heb ik de beelden van de wedstrijd (in samenvatting) al tien keer gezien - er komt geen schot op de paal in voor … Een schriftelijk verslag op sportbox.ru met de hoogtepunten: een bal op de paal in de laatste minuut wordt niet genoemd (wel een bal van Krylja op het houtwerk vóór de rust en van Terek na de rust). De statistieken in Sport Ekspress: elk team raakte één keer het houtwerk … [het verslagje en de statistieken zijn helaas niet meer oproepbaar - EH-2014]. 

De website voegt voorzichtig aan de woorden van Kadyrov toe dat Krylja’s late bal op de paal niet in de samenvattingen is terechtgekomen en ook onvermeld blijft in de verslagen van de belangrijkste media … Dapper, dat commentaar, gezien de reputatie van de president, die zo toch een beetje voor schut wordt gezet.

Verder vermeld ik nog dat de Mercedes van Krylja-speler Ivan Taranov in brand is gestoken, vermoedelijk door supporters van Krylja. Die waren het niet eens met Kadyrov (en wel met mij). Zo doen ze dat in Samara (de stad van Krylja), als je het op een akkoordje gooit met de tegenstander.

Terek Grozny - Krylja Sovetov: samenvatting van een verkochte wedstrijd

(Eerste publicatie:  17-6-2009)

Stond er nog een rekening open? Het heeft er alle schijn van.

Op de laatste speeldag van vorig seizoen had Krylja Sovetov uit Samara een zege nodig om zich te plaatsen voor Europees voetbal. De tegenstander in de laatste (thuis)wedstrijd was Terek Grozny. Uitslag: 4-3, en meteen na afloop doken de geruchten op. Iedereen op het veld leek wel erg tevreden met dat resultaat.

Afgelopen weekend – een nieuw seizoen - werd Terek Grozny – Krylja Sovetov gespeeld. Uitslag: 3-2. En opnieuw zoemen de geruchten rond als boze wespen.

Ik houd niet zo van Russische complottheorieën. Russen zien in bijna alles een complot. Maar bekijk de samenvatting hieronder, de conclusie lijkt me onvermijdelijk: dit stinkt.

Terek neemt een 2-0, voorsprong. Krylja komt op 2-2, zeven minuten voor tijd wordt het 3-2. Aan de doelpunten is niet eens zo veel te zien, maar let (bij de stand 2-2) op het volgende:

Bijvoorbeeld, na 4.36 minuten: de nummer 11 van Terek (rechts in beeld) mag, met drie verdedigers in de buurt, vrij het strafschopgebied binnenlopen. Daar krijgt hij nog gezelschap van een collega-aanvaller, die ook wordt vrijgelaten. Let vooral op de manier waarop de nummer 11 van Krylja (die in het blauw) komt aangeslenterd …

Op 4.58, na de kort genomen corner: de aanvallers van Terek mogen rustig rond de zestien cirkelen, op zoek naar de beste positie om te schieten.

Op 6.10, na de corner: de verdediger springt wel omhoog, maar niet naar de bal.

Op 7.45 – het wordt nu echt gênant – daar doet de Krylja-verdediger gewoon een stap opzij! En de andere verdedigers, hebben die pap in de benen? Het aantal kansen dat wordt weggegeven is niet te tellen.

De enige die niet is ingelicht, lijkt de Krylja-doelman te zijn. Die verricht een aantal knappe reddingen, maar in de 83ste minuut wordt hij toch gepasseerd: 3-2. En dan zou je zeggen: kom op Krylja, jagen op de gelijkmaker! Dat doen de jongens van Krylja niet. Ze maken geen haast, tikken de bal rond, het lijkt af en toe wel een rondootje op de training. Wat ik al zei: dit stinkt. 

Mijn conclusie: Terek – één van de zwakkere broeders in de Russische competitie – kan elke zege goed gebruiken en had nog wat tegoed van de vrienden uit Samara. O ja, de arbiter hoefde geen enkele gele kaart te trekken. Net als in die laatste wedstrijd van vorig seizoen (!).

Voorzitter Moetko van de voetbalbond heeft een onderzoek aangekondigd.

Arsjavin - het mannetje meer (nu minder) van Zenit

(Eerste publicatie: 18-5-2009)

Slecht werk van de heren netcoördinatoren, gisterenavond. De tweede helft van TsSKA Moskou – Zenit viel samen met de eerste van sc Heerenveen – FC Twente, waardoor ik onze vrienden uit de provincie tijdens de bekerfinale in de grote stad Rotterdam voor de rust maar lekker zonder mij heb laten ploeteren.

TsSKA – Zenit: 2-1, door weer een belachelijke penalty kort voor tijd.

De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat Zenit van nu niet meer het Zenit is van vorig jaar, toen we bij elke aanval een mannetje meer leken te hebben. Dat mannetje meer (zelfs de leek begrijpt dat ik Andrej Arsjavin bedoel) speelt nu bij Arsenal. En dan ook nog eens Danni geblesseerd, Timosjtsjoek op halve kracht …

We hadden wel weer met afstand het mooiste shirtje van het veld! Wit en dan dat blauwe V-motief rond de hals. Vergelijk dat eens met het schelrood/korenbloemenblauw van die gasten uit Moskou. Daar moesten ze ook eens punten voor geven! Door de vrouw van de scheidsrechter of zo. Hoewel je daar juist weer erg mee uit moet kijken. Russische vrouwen hebben een vreemde voorkeur voor van die rare kaketoe-combinaties.

Let trouwens op de 20-jarige Aleksej Ionov - hier op de foto. Die speelt over twee jaar Timosjtsjoek bij Bayern uit de basis.

Update: vijf jaar later moet ik vaststellen dat ik het met die Ionov niet goed gezien heb. Nooit doorgebroken. Verhalen over drank. Waar hij nu speelt weet ik niet.

Metallica test het nieuwe stadion van Zenit

(Eerste publicatie:  27-4-2009)

Hebt u ooit die mooie beelden gezien uit de jaren dertig van het nieuwe, bijna opgeleverde stadion van Feyenoord? Werklozen (daar had je er toen veel van) werden de tribunes opgedirigeerd om daar vak voor vak te dansen, te springen en te juichen. Kijken of de constructie het wel hield.

Voor het nieuwe stadion van Zenit in Sint-Petersburg staat de heavy-metall groep Metallica geprogrammeerd.

Dit moderne muziekensemble uit Amerika trad al eerder op in Sint-Petersburg. In een verslag van toen lezen we: “Het concertgebouw was omsingeld door politiekordons, brandweerwagens en ambulances”. Nou, dat heeft wel iets van een voetbalwedstrijd, dus is de keus voor Metallica zo gek nog niet.

Maar gaat dat concert ooit plaatsvinden? Volgend jaar moet het gebeuren. Is het stadion dan wel klaar? Er wordt gebouwd, directeur Michail Leontjev van het bouwbedrijf verzekert dat alles op schema ligt, maar voegt daar wel aan toe dat alles afhangt van de financiering: “Komt het geld op tijd, dan is het stadion er ook op tijd.” Zulke woorden wekken geen vertrouwen.

Op aandringen van gouverneur Valentina Matvijenko heeft het bedrijf de webcam bij de bouwput weer aangezet, zodat heel Sint-Petersburg de bouw kan volgen. Wij kijken hier mee.

Update, januari 2014: We zijn een kleine vijf jaar verder en het stadion is nog steeds niet voltooid. Of en waar Metallica in 2009 in Sint-Petersburg heeft opgetreden, weet ik niet. De webcam hierboven doet het niet meer.

Chelsea-doelman Petr Cech en het Russische leger

(Eerste publicatie:  3-5-2009)

Altijd als ik Chelsea-doelman Petr Cech zag, kreeg ik een licht unheimisch gevoel. Nog steeds eigenlijk, maar ik weet nu waar dat vandaan komt. Kijk even naar de foto hierboven.

En kijk dan even hier, een foto genomen in het centrum van Moskou tijdens de oefeningen voor de parade van 9 mei:

Die helm! Wat Petr op zijn hoofd heeft, is gewoon een helm uit het Russische leger waar ze die gekke koptelefoons vanaf hebben gehaald.

Geen twijfel mogelijk. En niet zo vreemd ook, natuurlijk. Petr komt uit Tsjechië en jarenlang speelde Rusland daar de baas, met een legerbasis hier en een legerbasis daar. En iedereen weet: voor een fles drank ruilen Russische soldaten alles! Bij de familie Cech op zolder lag gewoon nog zo’n helm, en toen Petr na zijn zware hoofdblessure (opgelopen tegen Reading, beelden makkelijk te vinden op youtube), extra hoofdbescherming wilde, kwam dat ding opeens goed van pas.

En let ook nog even op die reclame, die witte letter op dat blauwe vlak, links achter het glazen dak. Samsung! En wat staat er op de keeperstrui van onze Petr? Samsung! En dat is natuurlijk geen toeval. Je moet in deze wereld de verbanden ruim durven zien.

De eeuwige supporter van Tom Tomsk

(Eerste publicatie: 19-4-2009)

Het voetbal van dit weekeinde is weer voorbij, de supporters zijn naar huis. Maar hij zit er nog, hij zit er altijd. Hij weet niet beter. Hij is de Eeuwige Supporter op de tribune (vak 4, oost) van Tom Tomsk.

Zomer, winter, sneeuw of zon, hij zit er en ziet alles zo weer vóór zich. Die bal op de lat van Kantsjelskis, die blunder van Dasajev, Arsjavin heeft ‘ie zien scoren, Pogrebnjak toen die nog voor Tomsk speelde. Hij zit er sinds 16 juli 2006, maar zijn voetbalgeheugen gaat veel verder terug. Hij is de Eeuwige Supporter. Die jongens om hem heen, wat weten die nou nog van Ponedelnik, Lev Jasjin, de gebroeders Starostin …

Soms komen er supporters, die stiekem foto’s maken en hem dan een sjaaltje omdoen. Meestal van weer zo’n club uit Moskou.

Ach, hij laat ze. Wat hem wel stoort, is het embleem van die bank op zijn borst, de Binbank. Alsof hij zijn bestaan aan het geld van die bank te danken heeft. Dat hebben ze dan daar bij die bank niet helemaal begrepen, want de Eeuwige Supporter was er altijd al en zal er ook altijd zijn. Zwevend boven het stadion of achter de doelen,vloekend, juichend, treurend om weer een gemiste kans. Daar heb je geen bank voor nodig.

(Het beeld is gemaakt door Leonti Oesov, die ook het beeld van Tsjechov in Tomsk maakte. Daar schreef ik hier over.)

Zenit voor lege tribunes. En Spartak Moskou dan?

(Eerste publicatie: 10-4-2009)

Ik houd de Russische voetbalbond de komende dagen scherp in de gaten. Want: gelijke monniken, gelijke kappen.

Wat is er aan de hand? Vorig seizoen was er tijdens de wedstrijd Zenit – Dinamo Moskou heel even een spandoek te zien met de weinig fijnzinnige tekst: Jullie Jasjin is gecrepeerd, Dinamo zal creperen!  Ik schreef er hier over. Heel Rusland in rep en roer en als straf moest Zenit de eerstvolgende thuiswedstrijd zonder publiek spelen. Dat was de eerste wedstrijd van dit seizoen tegen Satoern. Wij lieten ons niet van de wijs brengen en wonnen met 2-1.

Nu werd afgelopen weekeinde de wedstrijd Spartak Moskou – Spartak Naltsjik gespeeld. Naltsjik is de hoofdstad van de deelrepubliek Kabardië-Balkarië. Supporters van de thuisclub hielden deze tekst omhoog:

Voor wie het Russisch niet machtig is: de letters vormen samen het woord schapenneukers.

Spartak Moskou heeft zijn excuses al aangeboden, maar Spartak Naltsjik eist sancties. En nu ben ik heel benieuwd. Een wedstrijdje zonder thuispubliek lijkt me wel het minste, niet? Wagt ik al zei: gelijke monniken, gelijke kappen.

Bij die wedstrijd-zonder-publiek tussen Zenit en Satoern werd trouwens nog – ik kan ook niet helpen dat het komisch klinkt – een minuut stilte in acht genomen. Dit ter nagedachtenis aan de overleden Vladimir Koetsjmi, hoofdredacteur van Sport Ekspress.

Update: de Russische bond heeft Spartak Moskou veroordeeld tot een boete van 500.000 roebel ...

Ramzan Kadyrov - voorzitter van Terek Grozny

(Eerste publicatie:  8-4-2009)

Ik heb de website van Ramzan Kadyrov, president van Tsjetsjenië, niet onder mijn favorieten zitten. Ik kwam er terecht via een stukje in de Novaja Gazeta, waarin gewezen werd op de hechte band tussen Kadyrov en Terek Grozny, de voetbalclub die samen met Zenit Sint-Petersburg na drie duels de ranglijst van de Russische competitie aanvoert.\

Terek won afgelopen weekeinde thuis met 1-0 van Dinamo Moskou. Dat stemt ons natuurlijk verheugd, maar wat we vervolgens op de site van president Kadyrov lezen, geeft ook reden tot bezorgdheid:

“Na afloop van de wedstrijd vond er in de kleedkamer een ontmoeting plaats van de President van de Republiek Tsjetsjenië met het elftal van Terek, waarvan hij voorzitter is. Van blijdschap danste hij de lezginka. Hij dankte de spelers voor het mooie spel. De belangrijkste aanstichter van de zege, T. Dzjabrailov [de maker van het enige doelpunt] kreeg per presidentieel decreet de titel “Ereburger van de Republiek Tsjetsjenië” toegekend. R. Kadyrov gaf ook opdracht om alle spelers een aanzienlijke bonus te overhandigen”.

Een staatshoofd dat in de kleedkamer van zijn favoriete ploeg een krijgsdans begint … Het is even zoeken naar een Nederlands equivalent. Maximá en een tango met Mark van Bommel? Nou, misschien als Oranje wereldkampioen wordt, maar toch niet na zeven punten uit drie competitiewedstrijden … Wat de “aanzienlijke bonus” dit keer trouwens inhield, weet ik niet. Vorig seizoen werden een aantal spelers en de trainer na gunstige resultaten beloond met een auto.

Timoer Dzjabrailov, ereburger van Tsjetsjenië

Waar ik me nou eigenlijk zorgen om maak? Nou, die Kadyrov staat niet zo gunstig bekend. Wek zijn torn en je kansen op een rustige oude dag worden een stuk kleiner. En Terek Grozny gáát een keer verliezen (op 19 juli speelt de ploeg tegen Zenit – ik meld het maar even) …

Je mag toch hopen dat Terek Grozny de week daarop nog een volwaardig elftal op de been kan brengen. Ik bedoel, ik wil heel graag dat Zenit kampioen wordt, maar het hoeft geen levens te kosten.

Russisch voetbalelftal in het nieuw. Au!

(Eerste publicatie:  26-3-2009)

Zit je één dag niet achter de computer, hebben ze het shirt van het Russische voetbalelftal veranderd.

Ik vind het verschrikkelijk. Kijk nou:

Ja, zegt voorzitter Moetko van de Russische voetbalbond, met dit shirt gaan we terug naar de bron van het Russische voetbal. (Onzin, lijkt me. Iemand enig idee wat hij daarmee bedoelt?). De firma Adidas, leverancier van het spul: “Het bordeauxrood weerspiegelt het nationale koloriet. Je zou het kunnen vergelijken met de kleur van de muren van het Kremlin.” Je moet maar durven.

Het is toch verdorie of je straks voor Portugal zit te juichen. En voor een supporter van Rusland / Oranje is dat - sinds we na het vertrek van de heren Völler en Matthaus de Duitsers eigenlijk best sympathiek zijn gaan vinden - toch ongeveer het ergste wat er is. Je ziet Pavloetsjenko ook denken: wat ze me nou weer hebben aangetrokken ...

Gelukkig ziet het trainingspak van Guus er een stuk beter uit. Dat rood-wit-blauw, dat hebben ze vast speciaal voor hem gedaan. En misschien ook een beetje voor ons, ter compensatie van dat idiote Portugalrood.