corona

Russische humor tijdens corona – musea en bibliotheken missen hun dommige bezoekers

————————

———————-

Culturele instellingen zitten in Rusland net als bij ons vanwege corona op slot, en het personeel heeft het er moeilijk mee. Het is stil in de zalen, bij de kassa, de garderobe, zo stil dat zelfs de bezoekers die altijd voor ergernis zorgden nu erg worden gemist. Waar zijn jullie? Kom zo snel mogelijk weer op bezoek! Echt, we zullen ons nooit meer ergeren aan domme vragen of boos worden, wanneer iemand weer eens met zijn tengels ergens aan zit.

Het Poesjkin Theater in Krasnojarsk begon ermee en kreeg al snel navolging. Overal tonen suppoosten, rondleiders, bibliothecaressen en dames van de garderobe hun noodkreet. “Niemand vraagt meer om een boek uit zijn jeugd te vinden zonder dat hij schrijver of titel nog weet”, zo geeft de bibliothecaresse hierboven uiting aan haar heimwee. Hieronder een verdere selectie. Mogelijk volgt er nog een tweede, want zulk gevoel voor humor doet iedereen goed.

Niemand vraagt meer: u hebt zeker veel gelezen?

Niemand noemt een zwaan nog een gans

Niemand vraagt meer of hij het pak mag passen

Niemand vraagt meer: smaakt het net als vroeger?

———————-

Niemand vraagt waarom we ze doodgemaakt hebben

Niemand knabbelt nog aan de ‘soesjki’ aan de samovar

Niemand probeert meer een riddergevecht te houden met dit strijkijzer

Niemand eist nog dat Harry Potter wordt verwijderd vanwege recepten van gevaarlijke toverdrankjes

Niemand vraagt: * Is het huisje echt? * Waar sliep Lermontov? * Wat at de dichter? * Heeft hij over deze stenen gelopen? * Waar, waar is de Elbroes te zien?

———————-

Niemand vraagt nog: leven ze?

Niemand mikt meer met een boog op de zaalwachter

Niemand meer die mij een muts noemt

Niemand zegt nog dat Dmitri Donskoj op Vladimir Petrovitsj lijkt

———————-

Niemand meer die denkt dat ik een hond ben

Samuel, de poes van het stadsmuseum van Oelan-Oede: Niemand aait me meer

Niemand vraagt meer om hangertjes

Niemand sluit nog een ampèremeter parallel aan,

——————-

En de eerste prijs gaat naar deze dame van de garderobe met haar hartverscheurende noodkreet: “Houdt het dan nooit op, dat niet kwijt zijn van de nummertjes?”

————————

Hier nog een eerder voorbeeld van onweerstaanbare Russische humor ten tijde van corona.

Busrit door een verdoofde stad – Sint-Petersburg tijdens corona.

————————

Zagorodny Prospekt © Alex Fedorov, Wikimedia Commons

————————

Wie hij precies is, weet ik niet, maar hij houdt van Sint-Petersburg. Hij beheert een bescheiden YouTubekanaal en noemt zichzelf flackelf. Hij stapt bij het Finland station op de bus voor een lange rit naar het Toergenev plein. Hij gaat medicijnen brengen bij iemand die slecht ter been is. Na een klein stukje van de route pakt hij in de Koejbysjev straat zijn telefoon en begint te filmen: de straten van de stad tijdens corona. Hij geeft commentaar, maar is door zijn mondkapje lastig te verstaan. Toch ontpopt hij zich als een prima gids. Keurig noemt hij de bezienswaardigheden op, zoals de magnifieke villa van Matilda Ksesjinskaja (1.45) en even later de Petrus en Paulus-vesting. Pas op en na de brug over de Neva begint op te vallen hoe leeg de straten echt zijn. Bij de passage van de Nevski Prospekt wordt het beklemmend. Je schrikt ervan. De beroemdste straat van de stad lijkt wel verdoofd. Deel 1:

———————

“Een prima tijd voor een excursie door de stad met een bus”, zegt onze reisleider, die duidelijk groeit in zijn rol. Hij gaat verder dan het benoemen van het stedelijk landschap en uit bijvoorbeeld zijn verbazing over de prijs van mondkapjes, te koop bij een apotheek (5.47): 50 roebel. Drie keer zo duur als normaal, meldt hij. Ondertussen worden de haltes, nogal vervreemdend, aangekondigd met dezelfde opgewekte stem als voorheen. Ook de (gesloten) theaters in de buurt worden keurig genoemd. En daar is het Hooiplein; vanaf de Nevski tot hier was het deze keer maar vier, vijf minuten. “Normaal ben je te voet soms sneller.” En eindelijk stappen er ook andere passagiers in (7.27). Tot dan toe had onze reisleider alleen gezelschap gehad van de conductrice, die af en toe zit te bellen – wat moet ze anders.

———————-

We zijn nog steeds op de Sadovaja. Een gesloten bloemenwinkel, meldt de reisleider. En de kapper, ook dicht. “Kennelijk zijn de haren opgehouden te groeien met het coronavirus.” En voor wie zijn kennis van het Russisch wil uitbreiden, is hier misschien een nieuwe uitdrukking: sommige cafés werken nog wel, vertelt onze gids, maar alleen на вынос / om mee te nemen. Op 4.23 kondigt hij een mooi plekje aan: de Nikolski kathedraal, en hij wijst op het hek langs het Girbojedovkanaal: dat hek herinnert zich Poesjkin en Dostojevski nog, zegt hij. “Dat staat er en staat er, en ‘overstaat’ [prachtig: перестоит, als ik dat tenminste goed versta] ook ons en nog veel meer generaties.”

En dan is de rit voorbij: “Ik ga er bij de volgende uit. Dat was het, we nemen afscheid.” 

———————

Nog heel even filmt onze reisleider de straat. Je hoort hoe door een luidspreker de corona-maatregelen nog eens worden omgeroepen. En dan zegt hij: “De gelukkigste wezens zijn nu de honden. Die hebben nog nooit zo veel en zo lang gewandeld! Zo veel honden als nu heb ik nog nooit gezien.” 

——————-

Russische les met een Corona-lied.

——————

————————-

Kijk, stelletje suffe BN’ers, met je kleffe corona-lied, zó doe je dat. En voortaan eerst even naar de Russen kijken (en luisteren), voordat je je mond opentrekt.

Ik heb het bange vermoeden dat Rusland het de komende tijd zwaar voor de kiezen krijgt, veel zwaarder dan wij hier. Het voelt dan ook wat wrang om onderstaand lied onder de aandacht te brengen, maar toch; ‘leuker’ lesmateriaal kan ik me even niet voorstellen.  

En dus, beste leerlingen, aan de slag! Luister en leer uit het hoofd! De complete tekst, zou ik zeggen. U maakt daarmee, dat garandeer ik, goede sier bij uw Russische vrienden (en misschien ook vriendinnen – ik weet niet in welke kringen u zoal verkeert.) Het lied is van de onvolprezen Semjon Slepakov, aan wie ik eerder al een lovend stukje (met muziek) wijdde.

——————-

De complete tekst staan onder aan dit stukje. Een complete Engelse vertaling is er al, ik parafraseer het refrein: we vonden het leven tot voor kort hier allemaal k** (мы по уши в говне), maar nu we dat virus hebben, blijkt dat eigenlijk een gouden tijd (тогда всё было заебись!). Coronavirus, k**-virus, optyften! (сраный вирус, отъебись!).

De coupletten, waarin het virus wordt toegesproken, mogen er ook wezen. Waarom ben je zo walgelijk, virus, waarom ben je onze kant opgekomen? Ben je kwaad geworden, omdat je in keutels zat, in vleermuizen, in dooie ratten (в какашках, мышах летучих; И в дохлых крысах)? En dacht je: ik zal ze laten zien wie de baas is (кто здесь папа)?

Maar luister, virus, wij lijken erg op elkaar, we wonen in Rúsland, jouw problemen komen ons bekend voor (Мы же ведь тоже живём в России, И нам твои проблемы знакомы). Wij hebben het ook zwaar, maar wíj maken geen oude mensen dood. We maken hun het leven niet makkelijk, maar vermoorden, dat is overdreven (Но стариков мы не убиваем,  Жизнь им, конечно, не облегчаем. Но убивать их – это уж слишком).

Wij kunnen de wereld ook wel laten zien wie er gvd de baas is (кто тут нахуй папа), maar wij houden ons in, we hebben alleen de Krim ingepikt (Крым лишь забрали). Sodemieter op, terug naar de reet van een rat, steek je neus verder niet in de onze. Laat iedereen, gvd, in zijn eigen reet zitten, en laat ieder verder zitten waar ie zit. (Вали обратно ты в жопу крысы, А в нашу жопу больше не суйся. Пусть сидит каждый в своей, блядь, жопе, И не мешает сидеть другому). De vertaler heeft het hier overigens lastig, omdat ЖOПА zowel reet als rotzooi betekent.

Laat het weer een rotzooi zijn in ons land, laten ze de grondwet vijftien keer per week veranderen, laten ze schijt hebben aan onze rechten, laat China ons hout uitvoeren, laten ze de pensioensleeftijd verhogen tot 72, … Пусть будет снова всё, как когда-то, заебись!  Коронавирус, коронавирус, ну отъебись!

———————-

Zo, BN’ers, ga daar even een puntje aan zuigen en laat ons verder met rust. En, beste leerlingen, zoek voor mij even op wat хоба betekent, want dat woord ken ik niet. (Overigens heb ik dat hele Nederlandse corona-lied nog niet gehoord, maar ik kan er met mijn oordeel onmogelijk ver naast zitten.)

————————

У нас была куча проблем,
Мы были все недовольны всем.
Мы говорили, что уж лучше, сука, сдохнуть,
Чем жить вот так.

Что мы по уши в говне,
И жопа в стране.
И в Думе много воров,
И в фильмах только Петров…
Повсюду пробки, воздух грязный,
Солнца нету, и гаишник — мудак…

Припев:

     Но, оказалось, тогда всё было заебись!

     Коронавирус, коронавирус, отъебись!

     Но, оказалось, что тогда всё было просто заебись!

     Коронавирус – сраный вирус, сраный вирус, отъебись!

 

Пусть будет снова жопа в стране,
Хотим мы жить в нашем милом говне.
Пусть Конституцию меняют хоть в неделю
Пятнадцать раз.

Пусть срут на наши права,
В Китай увозят дрова,
Пусть пенсионный возраст делают хоть в 72
И дружно пиздят наши клёвые омоновцы
Дубинками нас.

Коронавирус, коронавирус, ну отъебись!
Пусть будет снова, будет снова всё, как прежде, заебись!
Коронавирус – сраный вирус, сраный вирус, отъебись!

Коронавирус, коронавирус,
Ну почему ты такой противный?
Ты объясни нам, коронавирус,
Чё ты до всех до нас докопался?

Возможно, просто ты разозлился,
Что ты родился в какой-то жопе,
Что был в какашках, мышах летучих;
И в дохлых крысах ты тусовался.

И вот ты вышел такой, бля, хоба:
Ща покажу вам, кто здесь папа,
Всех вас заставлю меня бояться,
Руки, блядь, мыть, сидеть, сука, дома.

Но ты послушай, коронавирус,
Мы ведь с тобою очень похожи,
Мы же ведь тоже живём в России,
И нам твои проблемы знакомы.

Нам тоже плохо, нам тоже сложно,
Но стариков мы не убиваем,
Жизнь им, конечно, не облегчаем.
Но убивать их – это уж слишком.

Мы тоже можем всем на планете
Вмиг показать, кто тут нахуй папа,
Но мы же терпим, Крым лишь забрали,
Мягкая сила – вот наша фишка.

Где твои скрепы, коронавирус?
Помни, отчизну не выбирают.
Много на свете есть мест прекрасных,
Но ничего нету лучше дома.

Вали обратно ты в жопу крысы,
А в нашу жопу больше не суйся.
Пусть сидит каждый в своей, блядь, жопе
И не мешает сидеть другому.

Хватит злиться, коронавирус,
Ты только глянь, какой ты красивый:
Такой весь круглый, такой в цветочках,
Выглядишь просто заебись!

Займись там в жопе контролем гнева,
Сходи к психологу, помедитируй
И полюби себя, коронавирус,
А от нас ты отъебись!

Припев:

     Пусть будет снова всё, как когда-то, заебись!

     Коронавирус, коронавирус, ну отъебись!

     Пусть будет снова, будет снова всё, как прежде, заебись!

     Коронавирус – сраный вирус, сраный вирус, отъебись!