jaargetijden

Moskou, vertraagd, in winter en zomer

in , , ,

(Eerste publicatie:  27-2-2010)

Ik mag graag kleurenfoto's bekijken uit het Rusland van de jaren vijftig. Waarom juist die jaren mij zo trekken, ik weet het niet. Russische boeken en posters uit die tijd - ik pik ze er (meestal) feilloos tussenuit.

Wie over een jaar of vijftig een zelfde soort nostalgie voelt voor het Rusland van nu, kan dan zijn hart ophalen aan twee filmpjes van Andrej Stvolinski:

Voor wie geïnteresseerd is in de techniek, dit zegt Andrej erover: "It's not a videocamera. It's foto camera Casio FX-1. Because of you don't have a shutter speed. So you have a exposure 1/300 for a speed 300 fps. After you choose aperture for the light that you have and thats all. Steadicam is necessary for even movement of camera."

Geen schaatsbaan op het Paleisplein en stem voor een nieuwe kleur van de Hermitage

in ,

(Eerste publicatie:  11-9-2009)

Ik ben altijd al een fan geweest van Michail Piotrovski, de directeur van de Hermitage in Sint-Petersburg (het gebouw rechts op de foto). Als je jaarlijks een feestdag houdt ter ere van de katten in je gebouw en daarbij ook nog met toewijding en een glimlach een toespraak houdt, dan heb je het hart op de goede plek. (Over de jaarlijkse kattendag in de Hermitage schreef ik hier).

Mijn achting voor Piotrovski is alleen maar toegenomen, nu hij voorkomen heeft dat het grootse Paleisplein voor de Hermitage deze winter opnieuw wordt bezoedeld door een ijsbaan. “Vorig jaar heb ik dat niet willen verhinderen, omdat er toen verkiezingen waren. Als je dan hard gaat roepen, wordt het politiek. Strijd om architectuur mag geen politiek worden”, aldus de directeur tegen radiostation Echo Moskvy. Om daar de volgende gouden zin aan toe te voegen: “Het Paleisplein is een monument voor de overwinning in de oorlog van 1812, het is een geheiligd plein, dat leeg moet zijn en weids – daarin zit zijn functie.” Vergelijk de lege foto boven en de volle hieronder (met schaatsbaan) en u ziet hoe wáár Piotrovski’s woorden zijn.

Iets anders: Piotrovski is al een tijdje de meningen aan het peilen over de kleur van de Hermitage. Is het een idee om het gebouw weer roze te verven, zoals bij de oplevering in 1762? De voor- en tegenstanders houden elkaar zo’n beetje in evenwicht, een beslissing hierover zal nog wel even op zich laten wachten. Het gebouw is door de jaren heen twaalf keer van kleur veranderd. Het is geel, blauw, groen en zelfs rood geweest. Zelf ben ik opgegroeid (nou ja) met de huidige kleur, aangebracht na de oorlog, en ik zou zeggen: niks aan veranderen.

U kunt op deze site stemmen op uw favoriete kleur. Piotrovski heeft met die verkiezing niets te maken, maar leuk is het wel. Kies uit de achttien kleuren en u ziet de Hermitage van kleur verschieten. Ja, oranje ís een optie.