Sint-Petersburg in de zomer - vier dagen in vijftien foto's, deel 2.

(Eerste publicatie: 15-7-2012)

Twee keer de Mojka vanaf een boot. Dat doe ik zelden, een rondvaart maken in Sint-Petersburg – twee keer de afgelopen twintig jaar. 

De Trojtskibrug over de Neva, in de verte de Beursbrug.

Links van het water Nieuw Holland, het eiland dat die dag als eindpunt diende van een vriendelijke fietsdemonstratie. Vandaar al die fietsen (die je steeds vaker op Amsterdamse wijze aan hekken en palen vastgemaakt ziet). De hond had bij de opgang naar het eiland, ook vastgemaakt aan een hek, lang op z’n baasje staan wachten. Een eindje verderop, op die brug, mocht ‘ie los. 

Het Paleisplein met de Alexanderzuil en het gebouw van de Generale Staf. Ze hebben er ook paarse bloemen, maar die kleuren veel minder bij die Generale staf.   

"Jeetje, Peter. Mooi geworden, hè?" 

(Ik kwam beiden een half uurtje later opnieuw tegen, ze gedroegen zich vorst- en vorstin-onwaardig. Waarover binnenkort meer.)

De eerste serie foto's vindt u hier.

Sint-Petersburg in de zomer - vier dagen in vijftien foto's, deel 1.

(Eerste publicatie: 13-7-2012)

Als je aan huis ontvangen wordt door de Nederlandse consul, heb je dit uitzicht. Het gebouw met de witte zuilen, aan de overkant van de Neva, is de Kunstacademie. Daar stond ik ooit op het dak, met uitzicht op de Nederlandse vlag. Naast de woning van de consul huist Gazprom. Die hebben in het water een helikopterdek aangelegd. Dat is een ernstige aantasting van het stadsgezicht, maar ik denk niet dat de gemeente daar iets aan gaat doen. 

Een bruidsauto. De bruid zit rechts op de kademuur. Ik vroeg waar ze op wachtte. Op de boot, zei ze. Ik dacht, ik maak een grapje: Op het huwelijksbootje! Maar ik kon zo gauw niet op het Russische woord voor huwelijksbootje komen. Nog even over de Kunstacademie. Je verwacht het niet, in het gebouw zit een klein kerkje, de moeite waard.

Een optocht van fietsers door de stad (Sint-Petersburg moet fietsvriendelijker worden) eindigde op het eiland Nieuw Holland. Jarenlang lag dat schimmig te verpieteren. Met geld van Abramovitsj wordt het nu ontsloten en toegankelijk gemaakt voor het volk. Er speelde een bandje, er was verantwoord eten, je kon er je fiets laten maken en gewoon liggen in het gras. De mevrouw links schrok zich een hoedje, dat ziet u, maar het kwam allemaal goed.

Verzint u zelf een onderschrift. Iets met windmolens, zou ik denken.

Verlept, maar ze liggen er wel, voor Dostojevski.

Peter de Grote, die – in meerdere gedaantes - ook nog gewoon rondloopt in de stad, waarover binnenkort meer.

Op de achtergrond de Izmajlovkathedraal. Dostojevski trouwde er. De brug voert over de Fontanka.

Hoogtepunt van een treinreis naar Den Helder is telkens weer de korte stop in Anna Paulowna. In dit paleis werd haar vader vermoord. Die vader heette natuurlijk Paul, vanwege dat Paulowna.

Deel twee van de foto's vindt u hier.

Moskou, vertraagd, in winter en zomer

(Eerste publicatie:  27-2-2010)

Ik mag graag kleurenfoto's bekijken uit het Rusland van de jaren vijftig. Waarom juist die jaren mij zo trekken, ik weet het niet. Russische boeken en posters uit die tijd - ik pik ze er (meestal) feilloos tussenuit.

Wie over een jaar of vijftig een zelfde soort nostalgie voelt voor het Rusland van nu, kan dan zijn hart ophalen aan twee filmpjes van Andrej Stvolinski:

Voor wie geïnteresseerd is in de techniek, dit zegt Andrej erover: "It's not a videocamera. It's foto camera Casio FX-1. Because of you don't have a shutter speed. So you have a exposure 1/300 for a speed 300 fps. After you choose aperture for the light that you have and thats all. Steadicam is necessary for even movement of camera."