supporters

Zenit-supporters willen geen zwarte spelers bij hun club. Ook geen homo's.

(Eerste publicatie: 18-12-2012)

Zenit supporters racisme supportersgeweld Rusland

Racisten? Wij? Nee hoor, absoluut niet. En verder zijn wij ook heel beschaafd. We willen alleen geen zwarten en homo’s in een shirt van Zenit zien.

Het baarde – gelukkig – enig opzien: het 'manifest' van een groep supporters van FC Zenit over de toekomst van hun club. Met lede ogen constateren zij hoe Zenit, voortgekomen uit een lokale arbeiderscultuur, steeds meer gaat lijken op clubs als Manchester City en Arsenal: vergaarbakken van dure buitenlandse spelers, in wie de supporter zich niet meer in herkent.  

Zenit Russisch voetbal Sint-Petersburg elftal

Spelers van Zenit, aldus het manifest, dienen zich op en buiten het veld te gedragen. Geen schwalbes, volledige inzet, niet drinken in het openbaar. “Waar een speler ook vandaan komt, wanneer hij voor Zenit speelt, vertegenwoordigt hij Sint-Petersburg en daarom dient zijn gedrag de grootse stad waardig te zijn.”

“Waar een speler ook vandaan komt”… Daar hebben de supporters zo hun gedachten over. Het liefst uit Sint-Petersburg zelf. Anders uit Noord- en Centraal Rusland. Desnoods uit de rest van Rusland, uit andere Slavische landen, de Baltische landen of Scandinavië. En als het echt niet anders kan uit de rest van Europa.

Een aparte paragraaf wordt gewijd aan “Zenit en zwarte spelers”. Dat die niet welkom zijn, heeft niets te maken met racisme, “de afwezigheid van zwarte spelers in het team van Zenit is gewoon een belangrijke traditie, die de identiteit van de club onderstreept, en niets meer.” En kom op, het is voor die zwarte jongens toch ook veel beter om niet naar het koude noorden te komen: “Het voetbal bij ons is vooral stevig, gebaseerd op kracht, het wordt gespeeld op velden die vaak slecht zijn. Bovendien is het weer gedurende een groot deel van de competitie nogal guur. In die omstandigheden is het voor technische spelers uit warme landen vrij lastig om hun voetbaltalent ten volle te ontplooien.”

Verder wensen de geachte supporters geen spelers bij Zenit te zien die eerder bij Spartak, TsKA of Dinamo gezichtsbepalend waren. En – het staat er echt: “Wij willen niet dat in het team van Zenit vertegenwoordigers van seksuele minderheden spelen.”

Het manifest komt van de supportersvereniging Landskrona. Het is moeilijk in te schatten op hoeveel sympathie hun manifest kan rekenen – op meer dan u denkt, vrees ik. De club zelf heeft gereageerd met een vrij lauwe verklaring over tolerantie en de strijd tegen racisme. Zelf dacht ik: wat zou het mooi zijn als Zenit in een reactie Demy de Zeeuw zou overnemen van Spartak Moskou. Een donkere speler, afkomstig van de vijand, die – ze weten het in Rusland zeker – homo is.

Demy de Zeeuw homo Spartak Moskou racisme

Meer over racisme in het Russische voetbal schreef ik eerder hier.

Sint-Petersburg, de culturele hoofdstad van Rusland. Hier zingen de voetbalsupporters in het Frans.

(Eerste publicatie: 29-4-2010)

In Nederland hebben we Rutger Hauer die altijd Floris blijft, hoeveel Hollywoodrollen hij ook nog zal spelen. In Rusland hebben ze Michail Bojarski. Die blijft altijd D’Artagnan, die hij speelde in de Russische tv-versie van De Drie Musketiers.

Mijn soort acteur is Bojarski niet, maar hij is supporter van FC Zenit, dus geef die man een Oscar. Bij wedstrijden van Zenit komt hij altijd in beeld, met zijn zwarte hoed en Zenit-sjaal. Ook tijdens de UEFA-Cupwedstrijd Zenit-AZ die de NOS een paar jaar terug uitzond. Ik zat thuis te kijken en daar had je Bojarski. Ik riep nog hard naar de tv: Michail Bojarski! Maar dat hoorde commentator Philip Kooke natuurlijk niet en die had geen idee wie die man was, met die hoed en die sjaal.

Hieronder een aardig beeld. Bojarski is meegereisd naar Moskou en trekt zich lekker helemaal niks aan van al die agenten. D'Artagnan is niet bang!

 

Bojarski zingt ook. En dat heeft een leuk stukje voetbal-folklore opgeleverd. Hieronder een vrolijk lied uit De Drie Musketiers. Omdat Bojarski zo met Zenit is vergroeid, hebben de supporters het lied ook op hun repertoire gezet.

 

En hier de supporters van Zenit, uit bij Lokomotiv. Het lied wordt gezongen als de tussenstand of uitslag tot blijdschap leidt. En duidelijk horen we hier voorbijkomen: c’est la vie en merci beaucoup! Want je bent kulturträger of je bent het niet:

Rusland-Duitsland: toch geen tafereel uit de oorlog op de tribune?

(Eerste publicatie: 9-10-2009)

Zaterdag moet u voor de voetbalwedstrijd Rusland-Duitsland ruim op tijd uw tv aanzetten, dan kunt u getuige zijn van een kleurrijk schouwspel. Op de tribunes in Moskou voeren een kleine 60.000 toeschouwers, begeleid door 400 vrijwilligers, een performans (zo heet dat in het Russisch) op.

Dat is de laatste jaren traditie geworden, niet alleen bij interlands, ook bij club-wedstrijden. Zoals hier bijvoorbeeld, bij Zenit – Real Madrid in 2008:

De performans bij Rusland-Duitsland moet die van Rusland-Engeland in 2007 verre gaan overtreffen. Toen werd alleen tribune C ingeschakeld, nu komen daar de tribunes B en D bij. Tribune A blijft er buiten, dat is de eretribune met de VIP-plaatsen, de mensen daar kan je tijdens de volksliederen natuurlijk geen spandoek over het hoofd trekken. Omdat de spelers tijdens de volksliederen met hun gezicht naar die eretribune staan, zien ze het spandoek achter zich niet. Daardoor is het effect helaas wat minder. Zo zag het eruit toen de Engelsen op bezoek kwamen:

Nu komen daar dus de tribunes aan de korte zijde bij. Het vak voor de uit-supporters is voor deze keer zelfs richting Tribune A verschoven, omdat een vak met Duitsers in het midden van de performans natuurlijk niet bijdraagt aan het succes. Die steken zo dat spandoek in de hens.

Het grootste spandoek is 70 bij 110 meter en weegt 500 kilo. Alles wordt aangevoerd in vier vrachtwagens. Wat er op het spandoek staat is nog geheim. In elk geval iets over de Russische WK-kandidatuur voor 2018. Volgens de directeur van Megaflag, het bedrijf dat de spandoeken maakt, zal ook de Kremlinmuur te zien zijn en verder “iets over de geschiedenis, onze staat, onze herinnering”. Ik kan het niet helpen, maar ik moet opeens heel erg denken aan Basil Fawlty… (Voor de wat jongere lezers, zoek op youtube: Fawlty Towers Germans). 't Zal toch niet?...

Wat gebeurt er trouwens met zulke enorme spandoeken na de wedstrijd? Dat lees je nergens.