reclame

Reclame voor Newsweek waar men in Moskou de vingers liever niet aan brandt

(Eerste publicatie: 16-11-2009)

Wat een leuke reclame! Links van de handen staat: De ambtenaren hebben verantwoording afgelegd over hun inkomsten. En rechtsonder: Iedereen weet het. Wij begrijpen het.

Het is een reclameposter voor de Russischtalige Newsweek, gemaakt door reclamebureau Ark Thompson. Hier nog een paar:

In Rusland groeit net vertrouwen in de rechtbanken.

 

Het bedrijfsleven gaat over op het systeem van één loket. Deze gaat een beetje verloren in de vertaling. Het hier gebruikte woord okno betekent ook raam. Je kan dus ook lezen: Het bedrijfsleven gaat over op het systeem van één raam (met tralies ervoor).


De goud- en valutareserves zijn voorlopig voldoende.


Niet iedereen vond deze reclame-uitingen even geslaagd. In de metro van Moskou en Sint-Petersburg werden ze verboden. News Outdoor, marktleider in billboards boven de grond, wilde ze niet hebben op de bushaltes. “We hebben geen plekken vrij”, kreeg Newsweek te horen. Het reclamebedrijf van de metro verschool zich achter regel 6. punt 5. van de Wet op de Reclame, die het gebruik verbiedt van “scheldwoorden, onfatsoenlijke en beledigende beelden, vergelijkingen en uitdrukkingen”. De reclames met de handen verschenen daardoor alleen op de vliegvelden Sjeremetevo, Domodedovo en Pulkovo en op zes plasma-schermen in Moskou.

Eén Newsweek-reclame werd nog wel toegelaten in de metro. Het is – niet toevallig - de minste van de vijf. Rusland maakt een goede kans op het wereldkampioenschap voetbal:

De metro in Kiev: kapitalisme gaat ondergronds

(Eerste publicatie: 12-1-2009)

We brengen even een bezoekje aan Oekraïne, waar het kapitalisme zich niet alleen openbaart in gestegen gasprijzen, maar ook in kleurrijke muurschilderingen in de metro van Kiev.

Blogger Russos plaatste de foto’s en zag zijn bezoekersaantallen flink stijgen. Het aantal reacties liep in de honderden, de meeste waren negatief. Op de vraag “waar spreken we af?”, schijn je al te kunnen horen: “Bij station Nescafé”. Eén bezoeker probeerde zich in te denken hoe het is als je na een avondje flink doorzakken ’s ochtends vroeg met een kater de metro terug neemt, en dan hebben ze net ’s nachts de reclame vervangen …. “Dan kan je je hersens wel weggooien”, vermoedt hij.

De scherpe tanden van Gazprom

(Eerste publicatie: 7-1-2009)

teplovlkajdom010508.jpg

Iedereen heeft het over gas, dan heb ik het ook maar even over gas. Ik kwam bovenstaande afbeelding tegen en dacht eerst: mooie reclame, goed gedaan! Er staat: GAZPROM, warmte naar elk huis. (In het Russisch klinkt dat veel beter: Gazprom, tepló v kazjdyi dom).

Natuurlijk is het helemaal geen reclame, het is een goed geslaagde fotomontage. De naam van de maker staat links onderaan. Nog los van die ‘handtekening’: geen enkel Russisch bedrijf zou er ook maar over piekeren om een gekleurd iemand zo’n prominente plaats in een reclame te geven. Het beeld is ook te agressief voor een reclame. (Dat voor zo’n agressief beeld juist weer wel een zwart iemand wordt gebruikt, geeft trouwens te denken). 

Op de site van Gazprom vond ik een ander beeld:

Het betreft hier de aanleg van de eerste Russische gasleiding, van Saratov naar Moskou in 1945-46. Tja, waar zijn de mannen? Nog aan het front of daar voor eeuwig achtergebleven, zo moet worden gevreesd. Ik vraag me van alles af bij deze foto. Wie zijn die vrouwen? Zijn ze daar vrijwillig (het tegendeel was in die jaren bepaald niet ondenkbaar)? Werd elke kolchoz of fabriek langs de route geacht een graafbrigade af te vaardigen? Zagen de vrouwen dat als een aardige afwisseling? Kregen ze er misschien extra voedselbonnen voor? De achtergrond kan ook grimmiger zijn. Veel Russinnen werden in de oorlog afgevoerd naar Duitsland om daar te werken. Bij terugkeer werden ze met de nek aangekeken en niet zelden verplicht om dan ook in eigen land zwaar werk te doen.