Sjoechov

Sjoechov, Sjoechov, Sjoechov ...

(Eerste publicatie: 2 september 2009)

Een week geleden schreef ik over een boeiend fenomeen: je ontdekt een beroemdheid waar je nog nooit van had gehoord, en opeens kom je zijn naam overal tegen.

Mij overkomt dat met ingenieur Vladimir Sjoechov. Trouwe lezers van dit weblog zeggen nu meteen: natuurlijk, Sjoechov, van de Sjoechov-toren!

Zit ik rustig te lezen in de tuin (Vjatseslav Petsoech: Dorpsdagboeken) en ja hoor, daar is ‘ie weer. Petsoech schrijft: “Wat is meer des volks: ‘Po ulitsam khodila / bolsjaja krodkodila’ of Aleksandr Blok, onze iconenkunst of zwanen op wasdoek, een toren van Sjoechov of een schuur …?

Sjoechov, Sjoechov, Sjoechov … Ik heb nog niet van hem gedroomd, maar lang kan dat niet meer duren.

Een cadeau van juwelier Fabergé voor ingenieur Sjoechov

(Eerste publicatie: 25-8-2009)

Je ontdekt een beroemdheid waar je nog nooit van had gehoord, en opeens kom je zijn naam overal tegen. Mij overkwam (en overkomt) dat met Vladimir Sjoechov, de wereldberoemde ingenieur die her en der in Rusland zijn sporen naliet. Ik schreef eerder hier over zijn hyperboloïde torens en het monument dat voor hem werd opgericht.

Pas nog kwam ik deze foto tegen van het Moskouse Kiev station. Het dak is een ontwerp van Sjoechov:

En deze week belandde ik op een pagina met paaseieren van juwelier Fabergé, die me nooit echt hebben kunnen boeien, staat daar opeens dit fraaie werkstukje tussen. Een cadeau voor Sjoechov!

Hoe noem je zoiets? Een gedenkframe? Hoe dan ook, het is van zilver en komt uit het atelier van Fabergé, die duidelijk ook nog heel andere dingen deed dan paaseieren maken. Sjoechov kreeg het cadeau in 1895 toen hij vijftien jaar in dienst was van het constructiebedrijf van Aleksandr Bari. Centraal staat een van zijn torens, verder is het wat moeilijk te onderscheiden. Ik zie in elk geval een stationsdak en, geloof ik, ook een olietank. Ook in die sector verdiende Sjoechov zijn sporen. Voor de volledigheid ook nog maar even een plaatje van het dak van warenhuis GUM in Moskou, eveneens van de hand van Sjoechov.

Hoe lang staat de Moskouse toren van Sjoechov nog overeind?

(Eerste publicatie: 12-3-2009)

Voor ingenieur Vladimir Sjoechov (1853-1939) werd in Moskou vrij recent een monument opgericht, maar een door hemzelf opgericht monument in de hoofdstad dreigt om te vallen.

Met spoed is drie miljoen dollar nodig voor herstelwerkzaamheden aan de befaamde radiotoren aan de Oelitsa Sjabalovskaja. Vorig jaar al werd de noodklok geluid. “Nog een tijdje doorpraten over het lot van de toren en er val niks meer te redden”, schrijft het weekblad Itogi nu.

De door Sjoechov ontworpen radiotoren werd op 19 maart 1922 in gebruik genomen. Aanvankelijk zou hij 350 meter hoog worden, maar door metaalgebrek (het was burgeroorlog) werd dat slechts 148,5 meter. Door de toevoeging van twee traversen en een vlaggenstok werd de uiteindelijke hoogte 160 meter. Sjoechov bouwde in Rusland (naast tal van andere contructies, zoals het dak van het warenhuis GUM) zo’n tweehonderd vergelijkbare torens, waarvan er negen bewaard zijn gebleven.

In 1971 kreeg de toren een betonnen voet, maar sindsdien is er niets meer aan het gevaarte gedaan. “De Eiffeltoren krijgt elke vijf jaar een nieuwe deklaag, drie tot vijf procent van de constructie wordt vernieuwd met inachtneming van de technologie van de grote Eiffel”, vertelt Sergej Arsenjev, vice-voorzitter van de Sjoechov Toren Stichting.

De federale overheid, om precies te zijn: het “Russisch Teleradio-uitzendnet”, is eigenaar van de toren. Die organisatie heeft geen geld. De toren overhevelen naar de gemeente Moskou, zou een uitweg kunnen bieden. Maar of de federale overheid daarvoor voelt, is zeer de vraag. De grond rond de toren is veel geld waard, dus zegt die overheid: dat blijft van ons! Ontwikkeling van het terrein (er zou een toeristencentrum kunnen komen, een Sjoechov-museum), inclusief een gedegen restauratie van de toren, lijkt voorlopig echter niet haalbaar. De federale overheid heeft momenteel al genoeg financiële molenstenen om haar nek hangen.

Vladimir Sjoechov (1953-193)

Vladimir Sjoechov (1953-193)