(Eerste publicatie: 14-3-10)

Ik had een beetje medelijden met Krylja Sovetov. Heb je wegens financiële problemen nauwelijks een volwaardige selectie bijeen kunnen schrapen, krijg je op de eerste speeldag onze jongens van FC Zenit op bezoek. Met in de aanval: Bystrov, Kerzjakov en Danny…

Krylja weerde zich dapper in de eigen zandbak en werd daarvoor in de slotminuut door de aanhang beloond met een welgemeend Molodtsy! Molodtsy! Wat zoveel betekent als: Goed gedaan! Maar de drie punten waren mooi voor ons, dankzij een mooi doelpunt van Danny, in zijn eerste wedstrijd na tien maanden blessureleed (vanaf 2.00):

Ik zit trouwens met een ernstig dilemma. Vorig jaar kwam die vervelende oud-PSV’er Kezman naar Zenit. Die is alweer weg, maar nu hebben we die andere vervelende oud-PSV’er Danko Lazovic erbij gekregen. Kijk, hier hebt u ‘m:

En wat moet ik nou doen, als die vervelende Danko Lazovic volgende week in blessuretijd de winnende maakt tegen Spartak Moskou? En dan zijn vuige lippen drukt op ons shirtje, op het Zenit-embleem? Ik ben daar nog niet uit.

Leuk dit seizoen is de aanwezigheid in de hoogste afdeling van maar liefst vier clubs uit de Kaukasus. Te weten: Terek Grozny uit Tsjetsjenië, Spartak Naltsjik uit Kabardino-Balkarië, Anzji uit Dagestan en Alanija uit Noord-Ossetië. Misschien leuk als die vier clubs in de lange zomerpauze (vanwege het WK) een eigen toernooitje organiseren. Om de Kaukasische Supercup of zo. Met veel zang en dans in de rust en na afloop. En in aanwezigheid van alle vier de staatshoofden! Zo veel is zeker: er zal dan niet veel plek zijn op de parkeerplaats. Hier arriveert president Kadyrov bij een thuiswedstrijdje van zijn Terek (Aboutaleb en Cohen op het ereterras bij Feyenoord-Ajax.... dat oogt dan toch opeens wat bleekjes):