(Eerste publicatie: 12-9-2010)

Het was weer een dampende voetbalmiddag in stadion Petrovski, de thuishaven van ons geliefde FC Zenit. We speelden tegen Tom Tomsk. Die waren helemaal uit Siberië gekomen. Ze deden erg hun best, maar waren natuurlijk kansloos. Wij wonnen met 2-0.

Ze spelen hier tegenwoordig eerst het volkslied. Dat is een beetje raar en de toeschouwers weten er ook niet goed raad mee. Echt enthousiast zingen ze niet mee.

Vergelijk dat eens met de manier waarop het clublied van Zenit wordt meegezongen! Dat gebeurde vroeger vóór de wedstrijd, met muziek. Nu meteen na de aftrap, zonder muziek, maar met de tekst die meeloopt op het scorebord. Je ziet ook mensen naar die tekst kijken en niet naar het veld.

Onze zanginspanningen werden meteen beloond. Precies op de laatste noot van het clublied (op 1.54) schiet een van die gasten van Tomsk de bal in eigen doel. Dan zeggen wij: dat dwing je af.

De dame naast me zwaaide dolblij naar al haar jongens op het veld (2.20). Ze zou ze het liefst adopteren, maar dat mag niet van de UEFA.

Nog een beetje clubfolklore op 1.06: in het clublied wordt dan even Spartak genoemd, onze grootste rivaal. Dan moet je fluiten en/of boeeee roepen.