(Eerste publicatie: 13-1-2009)

Wie maakt Zoerab Tsereteli duidelijk dat 'ie echt beter kan stoppen? Dat het wel genoeg is zo, met al die monstrueuze bronzen misbaksels van hem?

Beeldhouwer Tsereteli krijgt bakken kritiek, maar trekt zich nergens wat van aan. Wat zou hij ook. Als president van de Russische Academie van Kunsten heeft hij machtige vrienden. IJdele vrienden ook, die het wel mooi vinden als ze in judopak met bronzen spierbundels XXXL worden neergezet. Ik denk dan: je staat lelijk voor aap, maar kennelijk verliezen velen bij het verwerven van macht hun onderscheidingsvermogen.

Het meest berucht is Tsereteli’s Peter de Grote in Moskou. Op het Moskou-blog van NRC-Handelsblad toonde ik eerder (vrij overtuigend) aan dat we hier eigenlijk te maken hebben met een beeld van Columbus. Amerika weigerde dit geschenk echter, waarna Tsereteli, niet voor één gat te vangen, Columbus’ hoofd eraf schroefde en de kop van Peter erop zette. En het ten geschenke gaf aan Moskou, het koninkrijkje van zijn goede vriend burgemeester Loezjkov. Kijk eens naar de kleding. Peter de Grote, rond 1700, in zo’n rokje? Dacht het niet.

En wie me niet gelooft, moet ook maar even kijken naar het beeld van Peter de Grote dat Tsereteli in 2006 in Sint-Petersburg afleverde. Juist: lange jas, hoge laarzen, zo kennen we Peter!

Zier hier trouwens het oordeel van de tsaar zelf over “Peter als Columbus”:

Maar ook dat strenge oordeel kan onze Zoerab niet stoppen. Wat lees ik in het tijdschrift Itogi? Hij is bezig met een 33 meter hoog standbeeld van Christus, bestemd voor een nog geheime locatie in Moskou. Itogi: “Da’s een stuk lager dan het Christusbeeld op de berg Corcovado bij Rio”. Tsereteli: “Maar het mijne krijgt een voetstuk van bijna 75 meter”.