Als Odessa niet bestond, zou de stad moeten worden uitgevonden.

Wat een mooie manier om Vladimir Vladimirovitsj Poetin de waarheid te vertellen. Met de humor waar de havenstad bekend om staat. Je belt ‘m gewoon op en zegt, heel vriendelijk: Владимир Владимирович, идите домой. / Vladimir Vladimirovitsj, ga naar huis.

0.55. Zo gedragen zich in Odessa zelfs de buren in een kommoenalka niet. Dus: gooi het water weg, doe het licht uit en ga naar huis.

1.08. Wij zijn in Odessa, net als op de Krim, gewend om alles aan Russen te verhuren. Maar wel in de zomer. En zelfs een klein kamertje in een bijgebouwtje. Maar alleen wel voor heel veel. Hebt u de centjes niet voor. Ga naar huis, Vladimir Vladimirovitsj.

2.14. U spreekt met een beeldhouwer uit Odessa. Het is mijn beroep is om het overbodige weg te tikken (?). Ga naar huis, Vladimir Vladimirovitsj.

2.37. Ik ben seksuoloog. Echt waar. Ik werk in Ziekenhuis no. 50. Vladimir Vladimirovitsj, u bent al boven de zestig. De Krim, de hele Oekraïne, dat trekt u niet (?). Ga naar huis, Vladimir Vladimirovitsj.

2.56. Ze hebben me hier verteld dat u mij persóónlijk wilt beschermen. Waarom stuur je dan soldaten, tankbestuurders. Kom liever zelf, persoonlijk! Luister, ga liever naar huis. Tot ziens.

3.30. Deze belt uit New York, uit Brighton Beach, uiteraard. Er zitten daar nogal wat Russen en of Volodja (= Vladimir) die niet een beetje wil komen beschermen. “Voobsjtsje, go chome, naverno.”

3.45. Deze jongeman meldt dat er soldaten op de Krim zijn gesignaleerd (“Nee, nee, geen Russische, absoluut niet!”). Hij adviseert Vladimir Vladimirovitsj om naar huis te gaan en om daar eens te kijken of er daar misschien niet ook iets – “wat god verhoede” - is ingepikt. Er komt een telefoontje tussendoor van Viktor Fjodorovits (Janoekovitsj). “Zeg dat ‘ie even wacht”. “Hoe lang?” “Een jaar of honderd.”

4.32. Deze muzikant is gaarne bereid om uit te leggen hoe je tijdens het spelen de buren overlast kan besparen. En hij besluit met het lied Afscheid van een Slavisch meisje.

Odessa, Odessa, hoe lang geleden al was ik er voor het laatst …