(Eerste publicatie: 28-2-2010)
De Olympische Winterspelen zitten er zo’n beetje op en in Rusland vraagt men zich af wat er fout is gegaan. In Vancouver zou men zich gaan meten met de top van de wereld, zelfs de toptien van de medaillespiegel bleek uiteindelijk niet haalbaar.
Corruptie, vriendjespolitiek, verwende sportlui, de gebruikelijke verklaringen voor het debâcle worden genoemd. Uiteraard komen ook de complottheorieën weer voorbij. Dat kunstschaatster Pljoesjtsjenko van het goud beroofd is, staat wel vast. Die Amerikaan, Lysacek, moest wel winnen, want Canada is gewoon een kolonie van Amerika en dan weet je wel hoe het gaat. Niemand houdt van Rusland, de hele wereld is tegen ons en het is gewoon gemeen.
Ik denk aan een andere verklaring, die ik in de Russische pers nog niet ben tegengekomen. Zoek bij google op: cross country skiing Russian doping. En kijk even hoeveel Russische duursporters de afgelopen anderhalf jaar zijn betrapt. Heeft de Russische sportwereld zich dit keer netjes gedragen en waren de Russische atleten dit keer gewoon clean?
Ik kwam nog een verklaring tegen. De zegening van de Olympische ploeg in Moskou, dáár is het misgegaan:
Blogger Valeri Kitsjin schrijft hierover:
Ik ben ervan overtuigd dat de fiasco’s in Vancouver rechtstreeks verband houden met onder meer de tegennatuurlijke procedure van het zegenen van de sporters in de Christus-Verlosser kerk .
Wanneer mensen die daar niet om hebben gevraagd met z’n allen – niet-gelovigen, orthodoxen, katholieken, protestanten, joden, moslims – naar een bebaarde oom in operakleren moeten gaan luisteren, dan breek je iedereen met die schaamteloosheid. Als alles de wil van god is – wat heeft ieders persoonlijke wil om te winnen er dan nog mee te maken? Wat doet het er dan nog toe of je jezelf almachtig en onoverwinnelijk voelt – dat vuur dat nodig is om te winnen? Slaven overwinnen niet. Zelfs niet als het slaven gods zijn. Zolang er onder hen niet een Spartak opstaat. Niet de voetbalploeg Spartak, maar een opstandeling die geen slaaf wil zijn.
Nog even een taalkundig zijspoortje. Je kan zeggen – zie de foto - dat er een zegen rustte op de Russische ploeg. Je kan ook zeggen – gezien het uiteindelijke resultaat - dat er geen zegen rustte op de Russische ploeg. Beide zinnen – de positieve met de letterlijke betekenis en de tweede, negatieve, met de figuurlijke betekenis – zijn in dit geval juist. Volgens mij komt dat niet vaak voor.
(Een opvallende analyse van de nederlaag van Ploesjtsjenko is te lezen in het Russische sportblad Sport Ekspress [linkje doet het niet meer]. Rustig wordt daar uitgelegd dat de jury volledig gelijk had. Ik weet niet of dat klopt – ik heb geen verstand van kunstrijden – maar de journaliste in kwestie is een hoge uitzondering).