(Eerste publicatie: 13-1-2011)
Eerst wilde ik hier een nieuwe aflevering van Raad de Plaat! van maken. Dat mijn talrijke trouwe lezers zich suf zouden piekeren: waar ligt dit gasmasker nou toch? Ik doe het maar niet, want het lijkt me onwaarschijnlijk dat iemand het weet. Hoewel het eigenlijk niet eens zo moeilijk is. Dit Sovjet-gasmasker ligt natuurlijk op de derde verdieping van het voormalige woonhuis van Vladimir Nabokov in Sint-Petersburg.
Het was aanvankelijk een zware dag, met opspattend smeltwater en geploeter door sneeuwblubber. Toen duwde ik de deur open van het Nabokov-museum. Ik ga daar in september naar toe met een groep toeristen en moest nog wat afspreken met een van de medewerkers, de zeer sympathieke Danila Sergejev. Dat was in vijf minuten gebeurd en toen kwam de dame van de receptie in actie. Of ik boven misschien een kijkje wilde nemen.
‘Boven’, dat is de eerste en tweede verdieping van wat vroeger het woonhuis van de rijke familie Nabokov was. De begane grond is al ruim tien jaar een museum, boven zat de redactie van de krant Nevskoje Vremja. Die zijn, zeer onlangs, eindelijk vertrokken en de talloze vertrekken wachten nu op een ingrijpende restauratie.
De vrouw van de receptie deed alle deuren voor me open. Als ik iets wilde fotograferen, moest ik vooral m’n gang gaan en ze liet me alleen.
Dit was ooit de werkkamer van Nabokovs vader:
De donkere kamer van de redactie:
Een origineel stijlkenmerk, zou een makelaar zeggen.
En nog een aantal foto’s. Het houten monogram is van Vladimir Nabokovs moeder, Jelena Nabokova (Елена Набокова):
Na een half uur kwam de vrouw van de receptie toch eens kijken of alles in orde was. Dat gasmasker? Neem maar mee, hoor. Ik was eigenlijk op zoek naar een meer literair getint souvenirtje, maar vooruit, een gasmasker uit het huis van Nabokov, ook leuk.
Ik liep naar huis. De jagende natte sneeuw en de groeiende sneeuwblubberlaag konden mijn stemming niet meer bederven.
