(Eerste publicatie: 30-5-2010)
Premier Vladimir Poetin sprak dit weekeinde in Sint-Petersburg met de organisatoren van een liefdadigheidsconcert. Onder hen rockmuzikant Joeri Sjevtsjoek. Sjevtsjoek is bij jong en oud geliefd als auteur van vele klassiekers. Daarnaast is hij voor velen een voorbeeld van burgerzin, moed en fatsoen. Hieronder een deel van het gesprek:
Sjevtsjoek – Vladimir Vladimirovitsj, staat u mij toe? […]
Poetin – Neemt u me niet kwalijk, uw naam is? *)
Sjevtsjoek – Joeri Sjevtsjoek – muzikant.
[…]
Sjevtsjoek – Ik wil eerst iedereen die hier gekomen is hartelijk bedanken, want voor u ziet u misschien de kiemen van een echte burgermaatschappij, waarover u spreekt en waarvan wij dromen.
Ik heb een paar vragen. De eerste – vrijheid. Zo’n woord. Vrijheid van pers, vrijheid van informatie. Want wat er nu in het land gebeurt. Het is een land van standen, duizend jaar oud. Er zijn vorsten en bojaren met zwaailichten, je hebt het schatplichtige volk. De kloof is enorm. Dat alles weet u. […] Er is één uitweg – dat iedereen gelijk is voor de wet: en de bojaren, en het schatplichtige volk. […] Zodat alles op een menswaardige wijze gebeurt, zodat het individu in het land vrij is, zichzelf respecteert. En dan kunnen we het patriottisme van de grond krijgen. Want patriottisme schep je niet met een poster. […]. Dat is een poging om patriottisme, een soort geweten in het land op te bouwen door middel van hymnes, marsen enzovoort. Dat hebben we al een keer meegemaakt. Alleen een burgermaatschappij en gelijkheid van iedereen voor de wet, absoluut van iedereen: en van u en van mij - dan kan er iets beginnen.
Maar daar is wel een vrij pers voor nodig, die is er nu niet. […] Wat we nu zien op de buis is niet eens een polemiek, dat zijn diezelfde marsen en hymnes.
[…] maakt een echt serieuze, oprechte, eerlijke liberalisatie, democratisering van het huidige land deel uit van uw plannen? Dat maatschappelijke organisaties niet de nek wordt omgedraaid, dat we ophouden bang te zijn voor de politie op straat? Waarom dient de politie de bazen en zijn eigen zak en niet het volk? […]
Poetin - In de eerste plaats wil ik zeggen, dat zonder een normale democratische ontwikkeling het land geen toekomst heeft. […] Alleen in een vrij land kan een mens zichzelf ontwikkelen, en daarmee ontwikkelt hij het land, de wetenschap, de industrie. Is dat er niet, dan is stagnatie het gevolg. […]
U zegt dat de politie alleen de bazen dient. Bij de politie zitten allerlei mensen. De politie is een doorsnee van onze maatschappij, dat is een deel van ons land en die komen niet van Mars. Je hebt daar ook mensen die met hart en ziel hun volk dienen. […] Iedereen zwart maken is onrechtvaardig.
Sjevtsjoek – Ik maak niet iedereen zwart!
Poetin – U maakt niet iedereen zwart, maar u zei dat de ‘smerissen’ de bazen dienen en niet het volk.
Sjevtsjoek – De meesten wel. […]
Sjevtsjoek – Vorig jaar heeft heel de stad gevochten voor het behoud van het architectonische centrum van Petersburg. Hoe ze ons eronder probeerden te krijgen, daar hebt u geen idee van, - dat was verschrikkelijk. Maar we streden voor de stad – u bent er geboren. […] Het volk wordt daar alleen maar woest van. Waarom gebeurt dat? U legt veel gewicht in de schaal, daar moet u …
Poetin – 76 kilogram.
Acteur O.Basilasjvili mengt zich in het gesprek: Over de bouw van die wolkenkrabber [de Gazpromtoren]. De meeste mensen die van Petersburg houden en haar geschiedenis kennen, zijn het erover eens dat je die niet op die plek mag bouwen. Er is een federale wet, een stedelijke wet, alle normen worden brutaalweg overtreden, en wij worden in ons gezicht uitgelachen. We hebben het gevoel dat de macht, of wie daar boven ook zit, wil zeggen: jongens, jullie kunnen het moeras in, wij doen wat we willen. […]. Ik geef maar een klein voorbeeld, er zijn er honderden van.
Sjevtsjoek – Miljoenen.
Poetin – Het is nu juist geen klein voorbeeld, maar een groot. […]. Hij is heel hoog. Natuurlijk, iedereen moet de wet eerbiedigen. […] Ik ga hier niet publiekelijk mijn mening uitspreken over die toren. Dat is een zaak van de stedelijke overheid. […] Ik ben het met u eens dat de overheid bij zulke besluiten een dialoog moet aangaan, moet luisteren naar de publieke opinie.
Sjevtsjoek – Mag ik een toost voorstellen? Ik zou willen, uit naam van onze kinderen… In wat voor land zullen zij leven – in een somber, gecorrumpeerd, totalitair, autoritair land, met één partij, met één hymne, met één gedachte…
Poetin – Er moet echt maar één hymne zijn.
Sjevtsjoek – Of in een helder, democratisch land, waar iedereen ook echt gelijk is voor de wet. Dat is alles, meer is er niet nodig. Maar dat is er helaas voorlopig nog niet. Ik zou heel graag willen, dat onze kinderen in zo’n land wonen. […].
Poetin – Ik sluit me volledig aan bij wat is gezegd. Dat moet altijd samen in één verpakking zitten – democratie en wettigheid [zakonnost]. Wettigheid is onmogelijk zonder democratie, maar democratie is ook onmogelijk zonder eerbiediging van de wetten. Volgens mij is dat een vanzelfsprekende waarheid.
Sjevtsjoek – Het land is onontwikkeld, niemand die dat weet.
Poetin – Heel velen weten dat.
Sjevtsjoek – Opvoeding is nodig. Daar houden wij ons ook mee bezig.
*) Dat Vladimir Poetin niet weet wie Joeri Sjevtsjoek is, is zeer onwaarschijnlijk. Het is veeleer een staaltje hooghartigheid van heb ik jou daar.