(Eerste publicatie: 13-2-2001)
We maken even een uitstapje naar New York, waar Anton Chekov enkele jaren geleden – het was me ontgaan – voorlas uit eigen werk en een signeersessie hield op Union Square.
Voorlezen gebeurde in een filiaal van boekwinkel Barnes and Noble – tot verbazing van het voltallige personeel. Organisator en gespreksleider Todd hangt buiten vlug een postertje op (Anton Chekov – reading/discussion – author of The Cherry Orchard – Sunday, February 29) en hup, naar de voorleesruimte op de derde verdieping. Tussen het nietsvermoedende publiek zijn een paar ‘medestanders’ geplant, die Anton Chekov met een enthousiast applaus verwelkomen.
Anton vertelt dat hij zijn hoed net de dag ervoor op het Witte Huis heeft geruild tegen een cowboyhoed van de president. En begint – met een vet Russisch accent - aan zijn eerste korte verhaal. Wanneer het personeel tijdens het tweede korte verhaal steeds onrustiger wordt en ook de beveiliging in beweging komt, breekt gespreksleider Todd in. “Ladies and Gentlemen, Mr. Chekov is on a very tight schedule today. We unfortunately have to leave in just a few minutes. We have time for just a few questions from the audience.” Bij nader inzien vertrekken Todd en Anton toch maar meteen, zonder vragen van het publiek. Todd bedankt de bedrijfsleider voor de warme ontvangst en krijgt als antwoord: “You bet. Please come back the next time he writes a new play.”
Dan is het tijd voor de signeersessie op Union Square. Exemplaren van The Cherry Orchard, aangeschaft voor 1.50 dollar, worden verkocht voor 2 dollar, mét handtekening van Anton Chekov. De reacties zijn divers. “We should come back next weekend. I hear Tolstoy’s going to be here.” Iemand overhandigt zijn mobieltje aan Anton Chekov, of hij iets tegen zijn verloofde Veronica wil zeggen. Dat doet Anton Chekov met alle plezier: “High Veronica, this is Anton Chekhov, how’re you doing?!”
Iemand wijst op de achterflap, waar toch duidelijk staat dat Anton in 1904 is overleden. “Een schandalige drukfout”, legt Todd uit. Een dame verontschuldigt zich dat ze Antons toneelstuk in Central Park heeft gemist. Chekov reageert ontzet, maar accepteer haar welgemeende excuses.
Toch hebben de meeste toeschouwers wel door dat hier iets niet klopt. Een enkeling speelt het spel mee en begint met uitgestreken smoel een gesprekje met Todd:
- So where does he live now?
- Mr. Chekov recently relocated to Washington DC
- I see. And what is he now, 200? 300 years old?
- Yes. About that. 200 or 300.
(Een uitgebreid verslag van Anton Chekovs bezoek aan New York vindt u hier. Anton Chekov was eerder op mijn weblog te zien in de metro van – ook weer – New York, in een meer bescheiden, maar eveneens zeer geslaagde rol. Zie daar het vierde filmpje.)