Bij de dood van Dina Verni

(Eerste publicatie: 24-1-2009)

Ik kreeg een mailtje van Paul Alexander, kenner van Russische dievenliedjes (en trouwe volger van dit weblog): Dina Verni is overleden.

Paul hield enkele maanden geleden voor het Genootschap van Tolken en Vertalers een lezing over kamp- en dievenmuziek en vertelde daar over Dina Verni, die in 1925 met haar ouders de USSR verliet en in Parijs belandde. Daar werd ze model en muze van de beeldhouwer Aristide Maillol. Zij was 15, hij 73 toen ze elkaar ontmoetten. De laatste tien jaar van zijn leven was zij zijn levensgezellin.

Verni (ook wel geschreven als Vierny) kwam eind jaren vijftig weer in Rusland, juist in de tijd dat de kampen leegliepen. Ze verkeerde, ook bij latere bezoeken, onder kunstenaars, bohémiens en dissidenten en hoorde de liedjes die het kampleven bezongen. Ze leerde ze uit het hoofd en nam er in Parijs een LP van op. Die LP met 23 liedjes werd de USSR weer ingesmokkeld en werd daar een bijna bizarre rariteit. Paul: “Russische luisteraars konden niet geloven dat een chique dame uit Parijs met zoveel smart en passie in ruwe boeventaal over het dievenbestaan en het kampleven zong”.

Na de dood van Maillol in 1944 beheerde Verni diens vermogen en werk. Ze richtte een eigen, succesvolle galerie op. In 1995 kwam daar nog het Musée Maillol – Fondation Dina Vierny bij.

Paul Alexander vertelde dat zijn pogingen om met Verni in contact te komen, steeds op niets uitliepen. Op internet is weinig van haar te vinden. Hier een niet zo’n geslaagd filmpje met haar muziek op de achtergrond. 

Misschien dat haar overlijden aanleiding is om de LP uit de jaren zeventig opnieuw uit te brengen. Dina Verni werd 89 jaar.

6261595_dina_verny.jpg