muzieki

Het leven is simpel en vrolijk - luister naar de liedjes van Aleksej Paperny

---------------------

De groep heet Paperny TAM (Паперный ТАМ) en het zei me niks. Ik kwam hun muziek voor het eerst tegen op Facebook (bij Monique van Ravenstein), vond het zeer aanstekelijk en was benieuwd naar meer. Hier die eerste kennismaking, getiteld Скажи легко, wat ik zou vertalen als: Zeg: het is simpel. De tekst staat onder aan dit stukje. 


Ik volg de muzikale ontwikkelingen in Rusland niet op de voet, maar dat ik nog nooit van Paperny TAM gehoord had, deed me vrezen dat het met de loopbaan van het ensemble na bovenstaand filmpje niet echt de goede kant was opgegaan. Die vrees bleek ongegrond, in elk geval waar het voorman Aleksej Paperny betrof. Als ik het goed heb, dateert de opname hierboven van eind jaren negentig. Paperny kwam de jaren daarna ongeschonden door, al was dat vooral dankzij theaterwerk en enkele succesvolle, alternatieve clubs die hij in Moskou oprichtte. 

De letters TAM staan voor Collectief van Acteurs en Muzikanten (Товарищество Актёров и Музыкантов) en muziek werd door de jaren heen nooit de hoofdzaak. Dat is ook te zien aan de talrijke filmpjes van optredens. Het repertoire van Paperny TAM zou een groter publiek rechtvaardigen, maar de groep lijkt zich prima thuis te voelen op kleine podia. Ze doen het er een beetje bij, zo lijkt het. Dat blijkt ook uit twee recente interviews (hier en hier) met een inmiddels grijze Papernyi. Die gaan over van alles, maar nauwelijks over zijn liedjes.

Hier nog een nummer dat me aangenaam trof: Не ждали нас, а мы пришли (Ze verwachtten ons niet, maar we zijn gekomen). Paperny zong het tijdens de grote betoging eind december 2011 in Moskou. Al heeft de tekst geen politieke lading (hij schreef het ook niet speciaal voor die dag), het lied had met zo’n titel zo maar kunnen uitgroeien tot hét lied van het toenmalig protest. Dat is niet gebeurd. (Ook deze tekst staat onderaan.)


Het doet me allemaal denken aan een ander collectief, dat van Pjotr Nalitsj, van wie ik ook niet zo veel meer hoor. Zijn De zee en Uit het restaurant behoren tot mijn favoriete liedjes van de afgelopen jaren. Hier Uit het restaurant. (Voor De zee klikt u hier.) 

---------------------

Скажи легко

Скажи легко и жить легко
И видно небо далеко
Сидим себе на облаках
Как у кого-то на руках

То это дым
То это снег
С тобой навек
С тобой навек
То это дым
То это снег
С тобой навек
Навек

Под нами реки, города
Гуляют дамы, господа
Случайный дрозд, увидев нас
Перевернулся десять раз

Не ждали нас, а мы пришли.

Не ждали нас, а мы пришли. 
А мы пришли, и что нашли
Нашли не ждали нас, не ждали нас
Не ждали нас, а ми пришли
Нашли не ждали нас, не ждали нас
Не ждали нас, а мы пришли

В руках у Богдана огромный барабан
В руке у Логана невыпитый стакан
Глаза у Синтии, о, Синтия
Ой, Синтия, любовь моя

Не ждали нас, куда пришли
Зачем пришли, а ну пошли
Пришли не ждали нас, не ждали нас
Не ждали нас, а мы пришли

Луна горит, и так близка
Ее рука река, ее рука
Идем по полю мы, по морю мы 
                                                                                         Летим по небу мы, привет пока
                                                                                         Идем по полю мы, по морю мы
                                                                                         Летим по небу мы, привет пока

 

Russisch les: tekenfilmpje, mooie wals, prachtige stem, tamelijk grof taalgebruik. “Я ведь давно эту жизнь п******* называааааю.“

------------

Gennadi Smirnov

Gennadi Smirnov


Cursus Russisch?, hoor ik u denken, cursus Russisch? Zal wel weer over vieze woorden gaan.

Nou, reken maar.

We beginnen met een kinderliedje. En niet zo maar een kinderliedje, nee, een kinderliedje dat bij iedereen met Sovjetwortels in het geheugen gebeiteld staat. Daarna volgt een wals met dezelfde status, dan een combinatie van beide voorzien van geheel nieuwe woorden. Het huiswerk voor de volgende keer: zing die nieuwe combinatie met een licht vermoeide, licht gedragen, veel levenswijsheid uitstralende stem – zonder een spier te vertrekken.   

Поехали, sprak Gagarin. Hier eerst dat kinderliedje, met krokodil Gena en Tsjeboerasjka:


En hier de wals, uit de film Moskou gelooft niet in tranen.


En dan nu Gennadi Smirnov, acteur en zanger uit Sint-Petersburg, die de wals van nieuwe woorden voorzag. Het onwelvoeglijk taalgebruik is werkelijk oorverdovend, maar ten gehore gebracht door een stem als die van Gennadi Smirnov meteen ook onweerstaanbaar grappig. Wie dit nieuwe meesterwerkje onder het filmpje met krokodil Gena en Tsjerboerasjka heeft gezet, weet ik niet. De tekst vindt u in elk geval onder aan dit stukje. 


En tenslotte nog, als extraatje, de nieuwe versie in de uitvoering van twee dames die best op mijn verjaardag mogen komen: 


Vergeet u uw huiswerk niet?

(Met dank aan Jana Smirnova – geen familie van Gennadi -  die mijn voorkeuren kent en me wees op het nieuwe lied.)     

Beschaafd:
 Что происходит на свете? - А просто зима

- Просто зима, полагаете Вы? - Полагаю.
Я ведь и сам как умею следы пролагаю
В ваши уснувшие ранней поpою дома.
 Что же за этим всем будет? - А будет янваpь.
- Будет янваpь, Вы считаете? - Да, я считаю,
Я ведь давно эту белую книгу читаю,
Этот, с каpтинками, вьюги стаpинный букваpь.
- Что же потом в миpе будет? - А будет апpель.
- Будет апpель, Вы увеpены? - Да, я увеpен.
Я уже слышал, и слух этот мною пpовеpен,
Будто бы в pоще недавно игpала свиpель.
- Что же из этого следует? - Следует жить
Шить саpафаны и легкие платья из ситца.
- Вы полагаете все это будет носиться?
- Я полагаю, что все это следует шить
Следует шить, ибо сколько вьюге не кpужиться
Недолговечна её кабала и опала,
Так pазpешите же в честь новогоднего бала
Pуку на танец, судаpыня, вам пpедложить.
Месяц - сеpебpяный шаp со свечою внутpи,
И каpнавальные мамаски по кpугу, по кpугу,
Вальс начинается, дайте ж, судаpыня, pуку,
И pаз-два-тpи, pаз-два-тpи, pаз-два-тpи, pаз-два-тpи

Onbeschaafd:
Что происходит на свете?

- а просто хуйня!
Просто хуйня, полагаете Вы?
- Полагааааааю. 
Я ведь и сам, как умею, хуйнею страдааааю. 
Эта хуйня просто поработила меня.
- Что же за всем этим будет?
А будет пиздец!
- Будет пиздец, вы считаете?
Да, я считааааааю.
Я ведь давно эту жизнь пиздецом называааааю.
Брошу карьеру и нахуй уеду в Елец.
- Чтоже теперь с нами будет?
Опять поебень.
- Вновь поебень, полагаете?
Да, полагаааааю.
Скозь поебень я свой жизненный путь пролагаааааю.
Трудно бывает, но я в этом смысле - кремень!
- Что же со всем этим делать?
А нахуй послать.
- Нахуй послать? Вы уверены?
да, блядь, уверееееен.
-Чем подтвердите, что план Ваш действительно верен?
Оооой, что вы пристали-то женщина, йобвашу мать!?

(Onderstaand fragment ontbreekt in het filmpje boven)
- Нет, я надеюсь на лучшее в новом году.
Здесь так прекрасно среди Новогоднего бааааала.
Слушай, ты что-то изрядно меня заебаааала.
Не обижайся, но шла бы девка в пизду.
- Можно вопрос, Вы танцуете?
Нет, я пою!
Разве не видете, мы не подходим друг другу?
Кончился вальс так уж дайте, сударыня, руууууку.
Да не свою, идиотка, мою, блядь, мою!

- ля ля ля ля ля ля ля ля 
Да не свою, идиотка, мою, блядь, мою!