------------------

Zou het toeval zijn? Ik geloof er niks van.

Als kind van een jaar of tien, twaalf, las ik Boris, van Jaap ter Haar. Wanneer mensen mij vragen waarom ik me toch zo heb laten meeslepen door Rusland, wijs ik altijd op dat boek; daar is het mee begonnen, daar ook ligt de oorsprong van mijn raadselachtige, of eigenlijk: vanzelfsprekende band met Sint-Petersburg – een naam die voor mij minder ‘klinkt’ dan Leningrad.

Ik maakte mijn eerste rondreis door de Sovjetunie en die begon in Leningrad. Was dat toeval? Ik geloof er niks van. Leningrad was de stad van Boris, en dus ook míjn stad, al was ik er nog nooit geweest. Ik viel er op mijn plaats, en ik val er nog steeds op mijn plaats, bij elk – het zijn er lang meer dan honderd - nieuw bezoek. Op geen andere plaats, in geen andere stad, voelt mijn aanwezigheid zo vanzelfsprekend en zo vertrouwd – met als uitzondering hooguit misschien Vlaardingen, wanneer ik aan ’t Hooft sta en aan de overkant van het water de walmende chemie zie. Maar daar, in Vlaardingen, ben ik geboren, dus eigenlijk telt dat niet mee.

In Leningrad ben ik niet geboren. Ik heb er ook nooit langer dan twee of drie weken aaneen doorgebracht. Maar elke keer wanneer ik na aankomst weer mijn eerste stappen zet, waar ook in de stad, is het alsof ik samenval met iemand die hier helemaal nooit is weggeweest.

Die foto, boven aan dit stukje … Ik maakte hem in mei van dit jaar. Ik was op de Krasin geweest, de ijsbreker in de Neva, die open is voor publiek (zie mijn stukje hier). Ik liep na mijn bezoekje richting het centrum en zag hoe donkere wolken vochten met de dalende zon. De strijd ging op en neer, wat prachtige luchten opleverde. En ik maakte bovenstaande foto …

De afgelopen paar jaar ben ik steeds meer gaan fotograferen en sinds een maand of wat ben ik aangesloten bij fotopersbureau Hollandse Hoogte. Geen ommekeer in mijn leven, maar wel een wending. Bij Hollandse Hoogte liggen inmiddels een paar honderd foto’s van me. Vorige week kreeg ik mijn eerste overzichtje, van foto’s die een afnemer hebben gevonden. Boven aan het lijstje van verkopen prijkte bovenstaande foto. Wolken boven de Neva, wolken boven Leningrad.

De eerste foto die ik via het persbureau verkocht, was gemaakt in Leningrad. Zou het toeval zijn? Ik geloof er niks van.

---------------

(De fotografie sluipt naar voren en vraagt meer van mijn aandacht. Dat heeft gevolgen voor dit weblog. Simpel gezegd: ik heb er minder tijd voor. Ik blijf stukjes schrijven, uiteraard, maar de frequentie waarmee u hier nieuwe stukjes zult zien, gaat omlaag.)

----------------