Kalmpjes en gezegend rijd je in het vroege voorjaar door de straten van de Moskouse wijk Biroeljova. De Here in je oren en je voet op het gaspedaal. En alsof dat nog niet genoeg is, heb je ook nog een iconostase op je dashboard, die – goed voor extra punten – zachtjes weerspiegelt in de voorruit. Met jou kan niks gebeuren.
Nee, met jou misschien niet, maar de reikwijdte van Gods Woord blijkt beperkt.
Ik moest het filmpje drie keer afdraaien, voordat ik het zag. Te veel afgeleid natuurlijk door die iconostase. (Een stevig argument, besef ik nu, voor iedereen die iets tegen godsdienst heeft. )
Met enige moeite heb ik de gesproken tekst gereproduceerd. Die staat onderaan. Mijn kennis van de liturgie schiet ernstig tekort, ik kan hier geen goede vertaling van maken. Maar nou ja, de klap van dat vrachtwagentje, zo dwars door die zalvende stem heen, en ook de stichtelijke woorden onder de beelden van de verschrikte passagiers die maken dat ze de bus uitkomen – ik vind het al grappig genoeg.
De chauffeur luistert ongetwijfeld naar Radio Radonezj. Wilt u dat ook, dan klikt u hier.
Kijkt u wel een beetje uit? Bij de commentaren onder het filmpje suggereert iemand dat de chauffeur van het vrachtwagentje naar dezelfde uitzending aan het luisteren was en even een kruis sloeg.
Zou kunnen. Hands-free krijg je dat niet gedaan.
Тем зову Ти: … слава силе Твоей, Господи.
Сердце чисто созижди во мне, Боже, и дух прав обнови во утробе моей.
Восхотел еси, нас ради воплощься, Многомилостиве, заклан быти яко овча, грех ради человеческих: темже молю Тя, и моя очисти согрешения.
Не отвержи мене от лица Твоего, и Духа Твоего Святаго не отыми от мене
Исцели души моея язвы, Господи, и всего освяти: и сподоби, Владыко, яко да причащуся тайныя Твоея Божественныя вечери, окаянный.
Богородичен: Умилостиви и мне сущаго от утробы Твоея, Владычице, и соблюди мя нескверна раба Твоего и непорочна, яко да прием умнаго бисера, освящуся.
Света Подателю и веков Творче, Господи, во свете Твоих повелений настави нас: разве бо Тебе иного бога не знаем.