(Eerste publicatie: 23-8-2009)

“These vainglorious photo-shoots are more a measure of weakness. Sad really – a middle-aged man desperate to show the world he still has his physique. The Russian prime minister would do better to buy himself a sports car. More seriously, Mr Putin’s apparent compulsion to flaunt his torso offers an unfortunate metaphor for Russia itself: a great, but waning power deluding itself that a show of muscle is the way to cling on to past glory.”
Philip Stephens in de Financial Times over de status van Rusland op het wereldtoneel.

Eigenlijk wilde ik bovenstaand citaat bewaren voor de rubriek Gevonden Onderwerpen, maar dan zou ik er op zijn vroegst pas over een paar dagen naar kunnen verwijzen. Inmiddels ben ik de column al op zo veel plekken tegengekomen, dat verder wachten weinig zin heeft.

“… a falling population, a withering economy and severe psychological hangover from the loss of empire.”

Geen stuk waar je vrolijk of optimistisch van wordt, maar ik kan er weinig tegenin brengen. Terecht ook dat Stephens wijst op de kater waar de Russen na het ‘verlies’ van de Sovjet-Unie nog altijd mee zitten. Voor de meeste Europeanen (zeker uit kleine landen) is zoiets moeilijk na te voelen, terwijl die kater toch een politiek factor is van jewelste. Ze vormt de basis van Poetins populariteit. Hij heeft er - in de ogen van de Russen - voor gezorgd dat Rusland op het wereldtoneel niet meer geknield zit, maar weer overeind is gekomen.

(Op de site van de Financial Times is het stuk twee keer te bekijken zonder dat u zich hoeft te registreren. De column is ook - zonder registreren - te vinden bij onze immer genuanceerde vrienden van La Russophobe.)