-----------------------

Met een pracht van een tramrit en een vuige controle in de trein. En waarom ik later bij de Russische spoorwegpolitie ga.
Het zesde en echt laatste deel van het fotoverslag van mijn reis over de BAM, de Bajkal-Amoer Magistral. De spoorlijn ligt enkele honderden kilometers ten noorden van de Transsiberische Spoorlijn.
Hier deel 5.

Wanneer u in Komsomolsk aan de Amoer vanaf het Rivierstation naar het centrum wilt, kan ik u tram 2 aanbevelen. Daarin nam ik bovenstaande foto. Omdat daarmee het beeld van tram 2 in Komsomolsk aan de Amoer verre van compleet is, maakte ik ook onderstaand filmpje. Helaas ben ik vergeten om het type-nummer van de wagon te noteren, maar het moet haast wel een LM-99 zijn. Trams van dat type hebben in Sint-Petersburg de bijnaam Emmer met Moeren. Zet het geluid bij het filmpje aan, en u begrijpt mijn vermoeden dat we ook hier met een exemplaar van het type LM-99 van doen hebben.

----------------

Dat is nog eens een muur van een stationshal! Maar een beetje wrang is het beeld wel. We zijn hier in Novy Oergal en de bouw van station en dorp werd toegewezen aan de toenmalige Sovjetrepubliek Oekraïne. Op het mozaïek gaat de linkerdame gekleed in Russische klederdracht, de rechter in Oekraïense. Op het boekwerk op de arm van de laatste staat: VOOR EEUWIG SAMEN.

---------------

Ik zat in het buffet van de trein tussen Krasnojarsk en Oest-Koet mijn voorspelbaar middagbiertje te drinken, besteld bij de aardige dame links, toen die twee types binnenkwamen om eens even grondig de boeken te controleren.
Ik had meteen een hekel aan ze.
'De revizor kwam op bezoek', zei ik even later tegen haar, in een volledig misplaatste poging om mijn kennis van de Russische literatuur te etaleren. Tot mijn verbazing bevestigde ze het meteen. De twee heren waren van de - ik verzin niks - Государственная Ревизионная Служба (de Staats Revisie Dienst). 'En komen die vaak langs?', vroeg ik. 'Ja', antwoordde ze, 'maar ze zijn telkens van een andere afdeling.'

----------------

U denkt misschien: dat werk van een conducteur/conductrice op een Russische trein stelt niks voor; paspoort en kaartjes controleren, schoon beddengoed en thee rondbrengen en klaar - maar niks is minder waar. (Wat de conducteur in het midden doet, ga ik niet uitleggen. U gaat zelf maar een keer met de trein door Siberië.)

------------------

In mijn volgende leven ga ik bij de Russische spoorwegpolitie.

Sovetskaja Gavan. In de naam van dat stadje zit het Nederlandse woord 'haven', en op een muur trof ik een Philips-stofzuiger aan. Dat van die 'Gavan' is logisch - Sovetskaja Gavan is een havenstad - maar waarom iemand daar Philips (en Sony en Bosch) op een muur kalkt, is me volstrekt onduidelijk.

Chabarovsk. Er was brand in bar Gatsby en deze brandweerman rustte even uit. Het viel uiteindelijk erg mee. Dat kon ook niet anders, want op de gevel van het etablissement stond in mooie witte letters, bij wijze van uitnodiging: 'A little party never killed nobody.'

Ook weer Chabarovsk, om de hoek bij die brand. Zomerser werd het niet.

Op het station van Vanino, ooit een berucht distributiecentrum van kampgevangenen, 6.361 km ten oosten van Moskou. Met de machinist van locomotief 16193534 ontspon zich de volgende conversatie.

- En waar komen jullie vandaan?
- Uit Holland.
- Из Голландии? О-бал-деть!

--------------

Dit was het laatste deel van mijn verslag van mijn reis over de BAM. Leer Russisch en ga naar Rusland.